(1903–1985), eseista, publicysta, komentator polityczny, dziennikarz. Doktoryzował się w dziedzinie prawa na UJ. W czasie studiów pracował w redakcji krakowskiego dziennika „Czas”, współpracował z pismami „Bunt Młodych” i „Polityka”. Od 1926 r. pracował w polskich placówkach dyplomatycznych w Paryżu (1927–1928), Nowym Jorku (1928–1931) i Tokio (1931–1933); zwolniony ze służby dyplomatycznej pisywał do kilku czasopism, m.in. do „Czasu” i wileńskiego „Słowa”. Od 1935 r. pracował w Banku Polskim. O wiosny 1939 r. był korespondentem „Słowa” w Londynie, gdzie zastał go wybuch wojny. W czasie wojny był w Londynie redaktorem w Polskiej Sekcji BBC oraz pracownikiem Ministerstwa Dokumentacji i Informacji. Po wojnie pozostał na emigracji; był redaktorem radiowego Głosu Ameryki w Monachium, paryskim korespondentem Radia Wolna Europa, w którym miał stały autorski felieton pt. Wędrówki po Europie, współpracownikiem „Kultury”, „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza” oraz „Wiadomości”. Zob. Słownik biograficzny polskiej służby zagranicznej 1918–1945, t. 4, dz. cyt., s. 116–117.