Log in
Dokumenty
Kolekcje
Byty
Media
/
Byty
/
Dolewski Lucjan
Dolewski Lucjan
Typ:
Osoba
Fikcyjny
4363
Bohater powieści
W klatce
Elizy Orzeszkowej.
Fragmenty z tym bytem
23
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
I W podroży - test
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
II Doktor - test
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
III W teatrze - test
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
V W kościele - test
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
VI Nie mów hoc, póki nie przeskoczysz - test
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
VII W miasteczku - test
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
II. Doktor
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
III. W teatrze
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
V. W kościele
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
VI. Nie mów hoc, póki nie przeskoczysz
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
VII. W miasteczku
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
I. Jodłowa
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
II. Byłażby to ta sama?
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
III. Nie chcą się zejść, a schodzą się
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
IV. Odpust
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
V. Sielanka
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
VI. Pytanie
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
VII. Odpowiedź
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
VIII. Urzeczony
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
IX. Syn i matka
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
X. Narzeczeni
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
Epilog
W klatce. Powieść
W klatce [Lewental, 1884]
·
I. W podróży
Szablony użycia
161
„wielmożnego doktora"
„wielmożnemu panu doktoru”
anioł stróż wszystkich biednych ludzi
biedaczysko
biedaka
biedne moje dziecko
biednego pana Lucjana
biedny mój Lucjanie
biednym doktorze
brata
chłopca
ciało syna
człowiek, którego kocham
człowieka
człowieka tego
doktor
doktor z N., pan Dolewski
doktora
doktora Dolewskiego
dziecię jedyne, mego syna
dziecię moje
Dziecię okolic Warszawy
dziecko jedyne
dziecko moje
dziecko moje kochane
dziecko moje najdroższe
dziecko ty moje
felczera
felczerem
głupi Dolewski
jedynaka
jedynakiem
jego
jej Lucyś dobry
jej synowi
jesteś chłopiec, jak malowanie, a mądry, jak cała synagoga, a dobry choć do rany przyłóż
kochany eskulapie
Kochany Lucjanie!
kolegi i przyjaciela swojego
Lucjan
Lucjan biedny
Lucjan był blady
Lucjan Dolewski
Lucjana
Lucjana Dolewskiego
Lucjanem
Lucjanie
Lucjanie, Lucjanie
Lucjanie!
Lucjanowi
Lucyś
Lucyś Dolewski
Lucyś mój
Lucysia
Lucysiowi
Lucysiowi Dolewskiemu
Lucysiu
Lucysiu, dziecię moje
Lucysiu, moje dziecko
Lucysiu! dziecko ty moje najdroższe!
Lucysiu! Lucysiu! gdzie mój Lucyś, gdzie moje dziecko
Lucysiu! Lucysiu! Ludzie mówią, żeś ty umarł. Dziecko moje jedyne
Lucysiu!… Lucysiu!… Lucysiu!…
martwe ciało Lucjana
martwe ciało syna
matkę
matki Lucjana
mego kolegi i przyjaciela, doktora Dolewskiego
mego syna
mężczyzny
młodego człowieka
młodego człowieka o pięknej i bladej twarzy
młodego doktora
młodemu doktorowi
młody apostoł sanitarnych idei
Młody człowiek
Młody doktor
młody jeździec
młody mężczyzna
młodym człowieku
młodzieniec
moim Lucjanem
moim Lucysiu
moim przyjacielu
mój chłopiec
mój Lucyś
mój Lucysiu
mój najdawniejszy i najlepszy przyjacielu
mój panie Lucjanie
mój poczciwy Lucjanie
mój syn
mój syn jedyny
mój ty filozofie
moje dziecko
moje ty dziecko jedyne
mojego syna
najdawniejszy i najlepszy przyjacielu
nasz konsyliarz
naszego doktora
nieruchomą postać Lucjana
ojciec mój
on
on biedak urzeczony
on jeden wydał mi się zupełnie, doskonale pięknym i dobrym
on rozumny, piękny, poczciwy
On urzeczony
pan Dolewski
pan jesteś smutny
pan konsyliarz
pan konsyliarz dobrodziej
pan Lucjan
Pan Lucjan…
pana doktora
pana Dolewskiego
pana konsyliarza
pana Lucjana
panem Dolewskim
pani aptekarzowo dobrodziejko
pani Dolewskiej
Panie Dolewski
panie Lucjanie
panoczku, gołąbku
Panoczku, rybko
Panu Dolewskiemu?
panu konsyliarzowi
panu Lucjanie
panu Lucjanowi
patrzący oknem mężczyzna
piękny doktorze
pięknym doktorem
poczciwe dziecko
Poczciwy z kościami człowiek
powabnego doktora
poważny medyku
przyjaciela
stoiku o werterowskich oczach
stoiku, medyku, filozofie, a nade wszystko przyjacielu
swego jedynaka
swego przyjaciela…
syn
syn aptekarza
syna
syna jej doktora
synem jej
takiego dobrego i miłego człowieka
tego człowieka, który skonał wczoraj
ten biedny
ten człowiek
trup na sprężynach
twarz syna
urzeczony biedak i kwita!…
wchodzącego doktora
wielmożnego doktora
wielmożny pan doktor
z Lucjanem Dolewskim. Co to za poczciwy i rozsądny człowiek!
z tego chłopca będzie ministyr
zgrabna postać jeźdźca
Złoty to chłopiec
Zmieniony jest i chory
znać w nim żywego człowieka, kiedy jest przy chorym