Naglerowa Herminia, z d. Fisch
Herminia Naglerowa (1890-1957), powieściopisarka, nowelistka, publicystka (zob. biogram: WPPiBL, t. 6). Aresztowana przez NKWD w nocy z 23 na 24 stycznia 1940 r. we Lwowie, przebywała w sowieckich więzieniach: na Zamarstynowie i w Horodni na Ukrainie. Skazana na osiem lat łagru była więziona w Kremieńczugu, Syzranie, Charkowie, Pietropawłowsku, Karabasie i w łagrze Burma w Kazachstanie. Po amnestii zwolniona i odesłana do Moskwy. Ewakuowała się wraz z Armią Polską na Bliski Wschód. W latach 1947-1948 opublikowała na łamach londyńskich „Wiadomości” cykl wspomnień z pobytu w więzieniu w 1940 r.
Komentarz w korespondencji Anny Kowalskiej i Marii Dąbrowskiej:
powieściopisarka, nowelistka, publicystka. W 1919 r. wraz z mężem Leonem przeprowadziła się do Warszawy. We wrześniu 1939 r. wyjechała do Lwowa. W nocy z 23 na 24 stycznia 1940 r. została aresztowana przez NKWD i przebywała kolejno w więzieniach na Zamarstynowie i w Horodyni; w 1941 r. skazana na 8 lat łagru, następnie zwolniona na mocy układu Sikorski‑Majski. Wstąpiła do Pomocniczej Służby Kobiet utworzonej przy Armii Polskiej na Wschodzie. Ewakuowała się z wojskiem na Bliski Wschód i przeszła szlak bojowy pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Po wojnie zatrzymała się w Rzymie, w 1947 r. zamieszkała na stałe w Londynie, gdzie prowadziła aktywną działalność organizacyjną i literacką. Wydała m. in. tom opowiadań Kazachstańskie noce (1958) oraz cykl wspomnień z pobytu w więzieniu opublikowany w londyńskich „Wiadomościach” w 1947 i 1948 r.
![[Lwów, 17 lutego 1941]](/storage/fragments/1742.png)