Samuel Zborowski - próba

Jakoby sociusz drugi tego smiałka
Podniosł.... i o tak w płomieniach ta gałka
Na lasce, jakby na wielkiej lodydze
Chwiejąc się — drwiła ze mnie — ze ją widzę
Po wiekach męki... — czoło — przed mem czołem —
Więc go kazałem w domu wziąc i ściąłem
Na wieki wieków.18
Bukar
Dreszcz poszedł przez duchy....

Samuel
Czy Pan Bóg będzie na me skargi głuchy
Xiędzaś mi nawet nie dał...
Kanclerz
Był posłany
Samuel
Przyprowadzono.. mi patrzę on pijany
Z nog się zatacza... i oczyma wodzi...
Rzekłem: moj ojcze mnie o wszystko chodzi
A tobie widzę co innego w głowie
Jdzże — i wyspij się... Niech ten Xiądz powie
Jezeli tu jest... Mnie tam szło o wszystko
A on był pijany... o noc smętna moja

Kanclerz
Gdybym był to wiedział tobym był z tym chłystką
Nad tym xiędzem chłystką
Xiędzem... choć władza się kanclerska moja
ukorzył
Był biskup.... a ja — wszakzem ciało[?] złozył
Kończyła u bram klasztoru... na klamce
J gdyś ty już szedł do strasznego celu
odpuść
Wolałem z bramy — przebacz Samuelu
A tyś tak ręce do pacierzy złozył
odpuszczę
I rzekł ponurym głosem nie przebaczę...

18.
A więc nie dbając o katowskie tluszcze
J czując rze mi serce w sercu płacze
Skazałem ręką by stanęły
Prawie otarłszy o katowskie sługi
odpuść
Prosiłem przebacz ... a ty mi raz drugi
ponurotwardo
Rzekłeś drząc cały w sobie — nie odpuszczę
Więc biegłem jeszcze... na krew ktora pluszcze
Z boku Chrystusa.. odpuść — a ty głosno
Rzekłeś: odpuszczał: ale przed młośną
Sprawiedliwością Bozą dojdę prawa
Samuel
J oto widzisz jest przed Bogiem sprawa
J oto widzisz... bo nie o mnie chodzi
Ale o tę myśl co narody rodzi
A była we mnie twoim mieczem ścięta
Więc oto moje biedne niemowlęta
Dzięciątka moje ty ohydny kacie
Gdy postawiono przy trumnie w
koszulkisenacie
W małych czarne ubrane od matki
Gdy jęły płakać w senacie te dziatki
To tam zadrzała wtenczas izba cała
Bo w moich dziatkach moja krew płakała
Bo serca mego wrzask niedomowiony
Ostatnie jakieś mojej myśli słowo
Coś — co tu było jak piorun
czerwony
Coś... tu... ja nie wiem — ot cisnę
tą głową

Rękopis - dramat

k.13v

k.14r

k.14v

k.15r

k15v

k.13r

k.2r

k.10r

k.10v

k.2v

k.4r

k.4v

k.24r

k.2v pr

k.4r pr

k.4v pr

k.1r(a)

k.1v(a)

2r(a)

2v(a)

k.3r(a)

k.3v(a)

k.4r(a)

k.4v(a)

k.5r(a)

k.5v(a)

k.6r(a)

k.6v(a)

k.7r(a)

k.7v(a)

k.8r(a)

k.8v(a)

k.9r(a)

k.9v(a)

k.10r(a)

k.10v(a)

k.11r(a)

k.11v(a)

k.12r(a)

k.12v(a)

k.13r(a)

k.13v(a)

k.14r(a)

k.14v(a)

k.15r(a)

k.15v(a)

k.16r(a)

k.16v(a)

k.17r(a)

k.17v(a)

k.18r(a)

k.18v(a)

k.19r(a)

k.19v(a)

k.20r(a)

k.20v(a)

k.21r(a)

k.21v(a)

k.22r(a)

k.22v(a)

k.23r(a)

k.23v(a)

k.24r(a)

k.24v(a)

k.25r(a)

k.25v(a)

k.26r(a)

k.26v(a)

k.27r(a)

k.27v(a)

k.28r(a)

k.28v(a)

k.29r(a)

k.29v(a)

k.30r(a)

k.30v(a)

k.31r(a)

k.31v(a)

k.32r(a)

k.32v(a)

k.33r(a)

k.33v(a)

k.34r(a)

k.34v(a)

k.35r(a)

k.35v(a)

k.36r(a)

k.36v(a)

k.37r(a)

k.37v(a)

k.38r(a)

38v(a)

s.53(a)

s.54(a)

s.55(a)

Tej samej wielkiej co ona pieczęci;
I widział także to, że byli ścięci.
Za co?… że z ducha szli jasnej kobiety
Przeciw smokowi… Cóż jest smok?… prawidło…
A oto człowiek ten został zabity.
Za to ucięto jemu srebrne skrzydło,
Za to ucięto mu, orłowi, głowę,
Że w nim leżało wszelkie prawo nowe,
〈A ten go człowiek formą chciał ugniatać 〉
Prawo, co wolność ducha zabezpiecza.
A przy tym drugim było prawo miecza,
Więc go ściął… a ten dziś z ducha się rodzi
I prawa swego wiecznego dochodzi
Jako… duch wolny w Bogu… a nie lennik,
Jako duch wolny… straszny — i męczennik
Przed trybunałem.
*
Patrzcie — oto klęczy
I ręce… do was wyciąga, i oczy…
Ale on gadać nie może… on jęczy.
Płakać nie może… a jednak się broczy.
Chwila — a gadał tą krtanią uciętą,
Teraz przypomniał oto, co mu wzięto,
Co stracił — leżąc w niepłakanym grobie;
I już nie może uspokoić w sobie
Łez… i tu dysze przez krwawioną bliznę —
Co wzięto? wy mnie pytacie? Ojczyznę —
On ją miał w sercu…
— Tu. Samuel
— Tak mój… krwawniku, Adwokat
Tu, tu, ją miałeś… tutaj pełno było
Wielkiego bardzo na nieprawość krzyku…
Tu wielki ducha Bóg z cielesną siłą

TEST

Test - ramka genetyczna

proba

k. 2v

k. 29v

Patrz na tym obelisku... pracownicy prości
Nierozumiejąc — ryli historją miłości
Historią naszej duszy - jasnej - rozkochanej

Historją tej małżenskiej razem i siostrzanej
Pary serc naszych... siostro! obejmij w ramiona
Ten kamień... tam są

imiona

a) 〈 Nad tamtych dębów czołem
Jeszcze je słychać gwarzą
Na nieba ciemnej ścianie… 〉
b) 〈 Śród nieba błękitnego
Tam — nad dębowym wierszchem
Coś… gada… 〉
c) 〈 Coś gadało w błękicie…
Przy dębowych konarach 〉

"Samuel Zborowski - próba"

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis - dramat

"Samuel Zborowski - próba" · TEST

Wszystkie właściwości artefaktu

Rękopis

Rękopis - dramat

TEST

Słowacki

covidek21

covidek44

Kleiner

Troszyński

a

b

c