[Strona tytułowa i Copyright] (0)
[Tytuł] (0)
Osoby i wykonawcy (0)
Scena I (12)
1.
Przestań, Kuźma, ja się modlę.
2.
Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu, Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu, Boże, bądź miłościw...
3.
(przerywając modlitwę) Nie wiem, Kuźma. Tam gdzieś musi być.
4.
To moja wczorajsza. Chciałeś, żeby ci ją zostawić.
5.
(drżącym głosem)No i co?
6.
A po co mu warcaby?
7.
Sypnął? Kogo sypnął?
8.
(z niepokojem)A mnie?
9.
(z ulgą)O Boże miłosierny. Ciara kochany! Kochany Ciareńka. Powiedz mu, Kuźma, że nigdy mu tego nie zapomnę. Stukanie.
10.
(z radosnym ożywieniem) Nieprawda…
11.
Nie każdy sędzia chce brać pod uwagę okoliczności łagodzące.
12.
Nie, Kuźma, kobiety chyba nie.
Scena II (21)
1.
O Jezu, o Jezu, o Jezu kochany...
2.
O Jezu, Kuźma! O Jezu miłosierny!
3.
Nie wiem, Kuźma. Sam nie wiem... Zabijesz mnie.
4.
Zabij, Kuźma, zabij już.
5.
Powiedziałem.
6.
Kocham, kocham, kocham. Kocham życie, ale wiesz, jaki jestem niewytrzymały na ból.
7.
Nie wiem, Kuźma. Może wojna, może rewolucja, może jakaś nowa władza albo coś...
8.
Ciara... Słyszysz, Kuźma, Ciara. Pogadaj z nim. On kiedyś mówił coś o rewolucji.
9.
Utop, Kuźma, utop. No, utop, Jezu kochany...
10.
Kuźma, tam ktoś jest.
11.
Pogadać z nim?
12.
On pyta, czy my nie wiemy, co to za cela, w której on siedzi. Mówi, że tam takie dziwne przepierzenie i nie wie, co za nim jest. Czy mam mu powiedzieć?
13.
(stuka, odpowiada mu stukanie)Kuźma, on mówi, że cieszy się. Ma wyrok śmierci i boi się siedzieć sam.
14.
Oj, Kuźma, dałby Bóg.
15.
Znowu, Ciara? Po co on stuka, Kuźma? Czego on znowu chce?
16.
Szesnaście.
17.
Czap? Osiem. Tyle co i on. A po co mu to?
18.
Dobrze, Kuźma. Żebyśmy tylko stąd wyszli. Bo mi się coś zdaje, że już nigdy nie wyjdziemy.
19.
Nie denerwuj się, Kuźma. Porozmawiam z nim sam.
20.
Chce teraz wiedzieć, jak długo siedzi się w tej poczekalni.
21.
Już stukam, Kuźma.
Scena III (7)
1.
(przy oknie)Patrz, patrz, Kuźma! Wychodzi jakiś facet!
2.
No, zwyczajnie. Skończyło mu się i wychodzi.
3.
To co?...
4.
Kuźma, to nie jest taka zła myśl.
5.
Zdzisio, Zdzisio też by mógł.
6.
To był nasz serdeczny przyjaciel.
7.
Z początku było nam trochę żal, ale właściwie dobrze, że się tak stało.
Scena IV (27)
1.
(nuci)„Przyleciał do mnie na kraty, szary przyjaciel skrzydlaty, spojrzał na nędzne me szaty…”W piosence więziennej zamiast słów „szary przyjaciel skrzydlaty” (jak śpiewa Oleś) jest: „biały przyjaciel skrzydlaty”, co odnosi się do tytułowego białego gołąbka. .
2.
No, Kuźma. No i jak?
3.
Czego nic nie mówisz?
4.
Co się stało? Kuźma?... Kuźma, no, powiedz. Stało się coś?
5.
Co Zdzisio?
6.
Jak to, Kuźma? Co znaczy nie wypalił?
7.
Zdzisia?!
8.
Zdzisio? Przecież on nie żyje.
9.
Ani śladu?!
10.
To niemożliwe, Kuźma. To niemożliwe. Zdzisio musi gdzieś być. Powiedz im, niech szukają. Niech staną na głowie, niech robią, co chcą. Przecież nie można tak zaprzepaścić człowieka.
11.
Nie, Kuźma, tego im nie wolno. Powiedz im, że to wbrew prawu. Ktoś przecież musi odpowiadać za jego śmierć. Zabiliśmy Zdzisia czy nie?
12.
Jak to co? Należy nam się wyrok. Kara śmierci. Co ja mówię, dwie... trzy... Sądowi nie wolno nas lekceważyć. Sprawcy muszą być ukarani. Jeśli to się nie stanie teraz, jutro będzie już za późno. Czy mówiłeś im to?
13.
No i co?
14.
A kto tu wymaga za wiele? Ty uważasz, że to za wiele? Wyrównanie rachunku za czyjąś śmierć?
15.
Ciara... On pyta, czy za tego ogrodnika mieliśmy już proces, czy nie.
16.
Tego ze studni. Tego, pamiętasz, co chciał ci wmówić, że to wcale nie futro, tylko zwykły miśMiś - okrycie zimowe ze sztucznego futra.
17.
Jesteś tego pewny? Pamiętam, że była kiedyś o nim mowa, ale...
18.
Masz rację, Kuźma, tak jest... był. (stuka w prawą ścianę)
19.
Nic. Mówię Ciarze, żeby dał znać, jak przypomni sobie kogoś innego... Kuźma.
20.
A ten gość, co wtedy przy stacji...?
21.
Ten w tym futrze z małp, nie z małpFutro z "małp, nie z małp" - futra z małp i goryli były szczególnie modne w latach 30. xx w....
22.
No ten... Za niego nie mieliśmy jeszcze procesu.
23.
A widzisz... Nie mówiłem, że jeszcze coś sobie przypomnę? Trzeba go natychmiast zgłosić śledczemu. Kuźma, ja stukam do drzwi.
24.
Dlaczego?
25.
Jak to, żyje?! To ty wtedy nie zabiłeś go?!
26.
Dlaczego, Kuźma… Dlaczego?! A może i Zdzisio żyje? Co, Kuźma? O Jezu kochany, nie daj Bóg.
27.
No, bo gdzie by się mogły podziać te zwłoki?
Scena V (33)
1.
Proszę cię, Kuźma, chodź. To nasza ostatnia szansa.
2.
Ruszy się. Na pewno się ruszy. Tylko musisz w to włożyć wszystkie siły. Natężyć się, napiąć, a najlepiej w ogóle wstrzymać na chwilę oddech.
3.
Dobrze. Trzymaj tak, trzymaj ręce...
4.
Duchu Zdzisia, przyjaciela naszego, wzywamy cię, przyjdź!
5.
Duchu, my, przyjaciele twoi, wzywamy cię, odezwij się.
6.
Boi się, ale chce z nami mówić. Gdyby nie chciał, rzuciłby miską o podłogę. Chce mówić, tylko woli trzymać się z daleka.
7.
Duchu Zdzisia, przyjaciela naszego, nie odmawiaj nam swojej pomocy.
8.
Powiedz nam, gdzie zagrzebane jest twoje ciało. Czy daleko stąd?
9.
(sylabizuje)A k o r f i u t...
10.
Nie wiem.
11.
Nie, Kuźma. Duch nie może zgrywać się.
12.
Uspokój się, Kuźma. On sobie przypomina ludzką mowę. (sylabizuje) K u r d e m u l a...
13.
O Jezu, Kuźma, zabijesz mnie!
14.
Rany boskie, Kuźma. Jak mogłem zapomnieć! Przecież Zdzisio nie mógł znać Morse’a. On ani czytaty, ani pisaty. Kompletny analfabeta.
15.
Poszedł.
16.
Nowy sąsiad, Kuźma. On już stukał dwa razy. Pogadać z nim?
17.
Po diabła nam gazeta?
18.
Co niemożliwe?
19.
Amnestię?!
20.
Słucham, Kuźma, słucham...
21.
Znaczy się od wczoraj.
22.
Nie, Kuźma, nie wierzę. Nie wierzę! Jak to rozumieć?
23.
Jak to do pięciu? I to wszystko, Kuźma? A o karze śmierci?! Jest coś o karze śmierci?!
24.
Nie, Kuźma, nie wierzę... My tutaj zachodzimy w głowę, jak znaleźć zwłoki Zdzisia, jak by tu siebie o te sześćdziesiąt dni… a tu... Nie, to jest wprost nie do pojęcia. I pomyśl tylko, że wszystko zawdzięczamy społeczeństwu. Pamiętasz, Kuźma, że zawsze wierzyłem w nasz naród.
25.
Jak to, gdzie?
26.
Jak pisze, że jest - to jasne, że u nas. Pamiętasz, mówili przecież, że ma być.
27.
Nie pamiętam. Wszystko jedno kto. Ważne jest, że mówili. A zresztą gdzie by miała być?
28.
Dobrze, Kuźma. (stuka)
29.
Ciara mówi, że nie dostał żadnej gazety.
30.
(stuka, odczekuje chwilę)Tam się nikt nie odzywa. (stuka znowu, odczekuje) Nie odzywa się nikt.
31.
(po długim milczeniu)Trzeba zapytać kogo innego.
32.
Jak to niepotrzebne?
33.
Idą... Kuźma, idą po nas.
Scena VI (22)
1.
Kuźma, czy my naprawdę nie mamy już innego wyjścia?
2.
Bo z tym rewolwerem to wydaje mi się bardzo ryzykowne. Szef na pewno pozna, że to z chleba.
3.
Być może, Kuźma. Ale co potem?
4.
Jesteś pewny, że nam się to uda?
5.
Kuźma.
6.
Dajmy temu spokój. Miałem dzisiaj niedobry sen. Zobaczą nas z wieżyczki... Nie, Kuźma... Ja nie chcę... abiją nas.
7.
Wiem, Kuźma, ale do jutra to jeszcze cały dzień.
8.
Kuźma, proszę cię, to naprawdę skończy się bardzo źle.
9.
Słyszysz, Kuźma?
10.
Poczekaj, Kuźma. Idę z tobą. Nie zostawiaj mnie!
11.
(wraca zdyszany do celi)Matko Najświętsza, co ja zrobiłem?
12.
Nie mogę, Kuźma. Nijak nie mogę.
13.
Kuźma, zabijesz mnie.
14.
Kiedy nie mam...
15.
Nie mam. Wyrzuciłem przez okno.
16.
Mówię, Kuźma, że zabijesz mnie. Ty w to nie wierzysz, ale ten czarny kot...
17.
Ten czarny, co tu stale łazi, przeleciał mi drogę.
18.
Już ci mówiłem. Leżą na podwórzu.
19.
Przysięgam ci, Kuźma, że nie wyrzuciłbym nigdy, gdyby nie ten czarny kot...
20.
(radośnie)Kuźma! Kuźma! O rany boskie, Kuźma!
21.
Kuźma, jak pragnę wolności, zdaje się, że uderzyłem za mocno. Szef, nie żyje o ile się na tym znam.
22.
Już się robi, Kuźma. Już się robi. A widzisz, zawsze mówiłem, że ten strażnik przyniesie nam kiedyś szczęście.
Scena VII (25)
1.
Na co, Kuźma?
2.
Nie wiem, Kuźma. Skąd mogę wiedzieć, ile ją masz?
3.
Już się robi, Kuźma, już. (wypruwa z własnej skarpetki)
4.
Już niedużo, Kuźma. Ale starczy ci na jeszcze jeden raz.
5.
(przykłada ucho do ściany)Mówi, że cholernie się nudzi. Pyta, czy nie znamy jakiejś ładnej piosenki. Chciałby, żeby to było coś o miłości. Nie znasz czegoś takiego, Kuźma, co?
6.
Ja, Kuźma?
7.
Jeszcze raz dziękuje nam za szefa. Powiada, że to bardzo ładnie z naszej strony, że przypisaliśmy mu współudział w tym zabójstwie. Jest nam szczerze zobowiązany.
8.
Tak jest, Kuźma. (po pauzie) Kuźma...
9.
To jednak był bardzo fajny gość.
10.
Szef.
11.
Nie wiem, Kuźma, chyba nie.
12.
Zaraz, Kuźma, bo zdaje się, że otwierają drzwi.
13.
(szeptem, zaniepokojony)Co się skończyło, Kuźma?
14.
O Jezu!
15.
A skąd ja mogę wiedzieć, gdzie go znowu zapchałeś?
16.
Już wiem, Kuźma, już wiem... (odbiera Kuźmie skarpetkę i wyciąga z niej kubek, następnie biegnie do wiadra, zaczerpuje wody i podaje Skazańcowi)
17.
Jasne, Kuźma, jasne, że tak. Zawsze pragnąłem, żeby przyszedł ktoś, kto by nas podtrzymał na duchu.
18.
Przynajmniej przez jakiś czas.
19.
(zaniepokojony)Kuźma, ale chyba nie już?
20.
(już mocno zaniepokojony)Kuźma, nie, to nie może być.
21.
Kuźma, co ty robisz? Przecież mamy jeszcze całego szefa. Przez ten pośpiech zaprzepaścisz go! A pan kolega i tak zostaje z nami. Czy nie lepiej... Kuźma, w tej chwili to naprawdę nie ma sensu. Trzeba się wstrzymać te pięćdziesiąt parę dni.
22.
Tak jest, Kuźma, tak jest! Przepraszam cię. To ta cholerna skarpetka tak mnie wprowadziła w błąd.
23.
Aaa... to pan! o pan jest z tej kolejki. Teraz to i ja już wiem. Kuźma dużo mi o panu opowiadał. A potem, jak mu pan gdzieś znikł, to pół roku wspominał z żalem. Zresztą nam wszystkim trzem było pana ogromnie żal.
24.
Prawda, Kuźma. O Jezu, jeszcze jak...
25.
Nie, Kuźma, nigdy.
Scena VIII (39)
1.
Wieczne odpoczywanie racz mu dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci na wieki wieków...
2.
(przerywając modlitwę)Nie ma, Kuźma, zmydliło się.
3.
(przerywając modlitwę)Nie wiem, Kuźma. Dziwny sen.
4.
Wieczne odpoczywanie racz mu dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci...
5.
Kuźma, nie mógłbyś skończyć już z tym goleniem?
6.
Bo to zgrzyta. Wiesz przecież, jak nie lubię zgrzytów. Zaraz mi tak jakoś dziwnie zimno w pięty. (modli się)
7.
Nie wiem, Kuźma. To pewnie zależy od brody. Wieczne odpoczywanie racz mu dać, Panie, wieczne odpoczywanie racz mu dać, Panie...
8.
(wyrwany z modlitwy)Co mam odpowiedzieć?
9.
Dzisiaj dzień zaduszny.
10.
O Jezu, Kuźma!..
11.
Oj tak, Kuźma, oj tak... (bierze miskę ze stołu i stawia na żeberkach kaloryfera)
12.
(długo i uważnie miesza zupę)Kuźma... Czy ty wiesz, za co on siedzi?
13.
No, zwierzał mi się wczoraj, jak ty żeś już spał.
14.
On siedzi za kontakty międzynarodowe.
15.
No, szpieg... Myślę sobie, Kuźma, że nie najlepiej żeśmy trafili. Gdyby tak udało nam się kiedyś stąd wyjść, to przez taką głupią sprawę moglibyśmy mieć duże kłopoty... z obcymi mocarstwami.
16.
Kuźma, a może by się tak wstrzymać...
17.
No, mówię... międzynarodowe.
18.
Czekaj, przypominam sobie. Jak to on powiedział... A, już wiem! Mówił, że kontaktował się drogą napięć psychicznych.
19.
Nie wiem, Kuźma. Mówił tylko, że przekazywał wiadomości drogą napięć psychicznych i że ktoś mu się włączył na podsłuch i wtedy wpadł.
20.
Nie, Kuźma. Powiedział tylko, że jak się tak psychicznie napnie, to prosto z głowy potrafi na dowolną odległość przekazać myśl.
21.
(zachwycony przemówieniem)Słyszysz, Kuźma?
22.
Proszę bardzo... (podaje)
23.
Ja nie wiem. Kuźma, a ty nie wiesz kto?
24.
(jak echo)Lekarstwo...
25.
Spirytus?
26.
Nie wiem, Kuźma, nie wiem sam.
27.
Tylko jeden. (pije)
28.
W sam raz, Kuźma. W sam raz.
29.
Zawsze to mówiłem, Kuźma. Międzynarodowy gość to zawsze pierwszorzędny gość. (do Skazańca całkiem już pogrążonego w czytaniu) Tutaj jest pańska zupa. Na kaloryferze, żeby nie wystygła.
30.
Przerwę? Dlaczego?
31.
Aha...
32.
Nie wiem, Kuźma, chyba nie.
33.
Ojej, Kuźma, co on robi?
34.
Ojej!
35.
Ty, Kuźma, on się napina!
36.
No… tak psychicznie.
37.
O Jezu kochany, ale też trafił nam się gość.
38.
Ciara!
39.
(nadsłuchuje)Mówi, że przed nim nic się nie ukryje. Dowiedział się, że jest tu z nami jakiś trzeci gość i gratuluje nam. Ale i ostrzega. Że jak nie dopuścimy go do spółki, to on nas urządzi. Wolałby wiedzieć, w jaki sposób zechcemy to załatwić. Gorąco odradza nam działanie na własną rękę. O Jezu, Kuźma! On naprawdę gotów urządzić nas...
Epilog/ Scena I (9)
1.
Kuźma! Kuźma! On znowu wstał!
2.
Kuźma, ja nie mogę. Jak on będzie chciał zrobić sobie coś złego?
3.
O Jezu, Kuźma! On naprawdę…
4.
Od szefa? Pięćdziesiąty piąty.
5.
(głosem pełnym przerażenia)Kuźma!
6.
Idzie ktoś! Idzie tu!
7.
Kuźma, może lepiej podnieść się?
8.
(rozpaczliwie)Ja nie chcę! Ja nieee!...
9.
O Jezu, Kuźma, on nie żyje!
Epilog/ Scena II (17)
1.
(z drugiej strony stołu)A po co, Kuźma? Trzy lata tak stał.
2.
A co w tym złego? W domu też miałeś stół na samym środku.
3.
Zostaw, Kuźma, niech stoi, jak stał. (po pauzie) Kończy się nasz ostatni wyrok. Powieszą nas.
4.
Kuźma, błagam cię, zostaw go.
5.
Cicho, Kuźma. To może być coś ważnego.
6.
Z Ciarą jest coś chyba źle.
7.
Zdaje się, że padło mu na mózg. Mówi całkiem od rzeczy.
8.
On pyta, czy tu ktoś jest.
9.
Tak jest, Kuźma. (stuka i odbiera odpowiedź) On pyta, czy tu jest jeden, czy dwóch?
10.
(stuka i odbiera odpowiedź)Kuźma, z nim jest coś nie w porządku. Pyta nas, jak się nazywamy.
11.
No mówię, pyta, jak się nazywamy, Kuźma... Kuźma. To chyba nie jest Ciara. To jakiś zupełnie inny gość.
12.
Ciara. (podbiega do lewej ściany) Ciara, to ty?
13.
To Ciara. Mówi, że klops. Mówi, że zaraz mają i po nas przyjść.
14.
On mówi, że zostawia jakiś napis na ścianie. Jakiś gryps do ciebie. I prosi, żebyś się na niego nie gniewał się za tego faceta, którego załatwił sam... Mówi, że jak nigdy w życiu potrzebował wówczas pieniędzy. I tylko dlatego uprzedził cię. Co ty robisz, Kuźma? Po co ciągniesz ten stół?
15.
Ja nie chcę, Kuźma! Zostaw go!
16.
(przestraszony)Kuźma, nie!..
17.
Co ty chcesz zrobić, Kuźma? Nie podchodź do mnie! Nie podchodź! Nie ruszaj mnie!... Nie!
próba (0)