- jako Helion (2)
- jako Eolion (1)
- jako Kanclerz (1)
- jako Bukary (3)
Wszystkie właściwości artefaktu
Bukar(Sam)
Ze też nikt widząc waryata
Nie trafił na tajemnicę
Ducha i
Ogromną ... całego swiata....
Ze te straszne blyskawice
Dusz... nie odkryły wszystkiego?
(po chwili.)
Patrz jaki duch straszliwy i czarny wszedł w niego
Jaki duch wielki.... a nic jednakże nie może
Przywdział spruchniałe ciało... i w tej nowej korze
był duch prababki
Nie wie, jak stąpić... Gdyby to duch starej baby
kobiecy dewoty
To kręciłby wrzecionem i spiewał godzinki
moglbyś mu
Gdyby lichwiarza... złoto by liczył pokazać złoty
A poszedłby do piekła._ przez jakież uczynki
Ma być zbawiony człowiek... jeżeli nad ciałem
Nie trwa łaska... i odeń duchów nie odpędza
(po chwili.)
Ba, a tamten pod ktorym jak kłodę złamałem
Gdzie w nim ta tęczowa przędza
Snów.... gdzie ten zywot upiorny....
Dusza zlękła się o ciało
J tak... jak przeor klasztorny
Zaczęła zyć pomiędzy czterema murami....
#
Dawniej gdzieś nad czarną skałą
J nad słoncem i nad mgłami
Ujrzawszy orła.... a nizej
tęcze kaskady
Kwiatek... albo/lub kaskad tęcze...
Widziała cały swiat blady
Duchów.... ktory orła zblizy
J z widmem kaskad ozeni....
Dawniej.... gdy kilka płomieni
Błękitnych.... ujrzy w moczarach
J gdzieś na krzyżu bociana...
To zaraz jak obłąkana
Błąka się po roznych marach
Ktorych girlanda duchowa
Lączy te dwa smętne słowa
Z ktorych jedno jest płomykiem
A drugie jak anioł skrzydlaty
Lączy ducha wiejskiej chaty
Z duchem — cmętarzy... strażnikiem
Cała dziewiczość natury
Buchała nagością
Cała harmonija zaklęta
przeklęta
Harfa cierpiąca — i swięta
słonecznością
Swiata słonca złotego i chmury
osłoneczny
Swiat pieśni — płaczu i grzmotu
Wabił tę duszę do lotu...
Dziś.... nic.... jak puchar szampana
Brylantem skrzący wyszumiał
Nawet... nawet... nie zrozumiał
Ojca.... gdy jak harfa targana
Przez duchy... piekielne — zajęczał.....
#
Ha Otoż są braciszki — będę was wyręczał
W pracy waszej — a jak się ojce nazywacie....
— Ja frater Theologus....
— Dobrze... a ty bracie
— A ja frater Logicus...
— Brawo! jak dwie xięgi....
—A czy lubicie miodek....
— Bah... jezeli tęgi...
— Bah... jeśli stary....
— Brawo.... siadajcie... fratery....
Oto jest sześć butelek wina — i patery —
—Umiecie po łacinie....
— Kuchenną.....
— Musicie
Wiedzieć że pater znaczy —
— Ojciec
— Wysmienicie
Ja byłem cały sercem.
Duchy klaszczą…
Za adwokata cię sobie przywłaszczą
Wszyscy pośmiertni… ale za żywota
Kto mi u prawa sąd o to wytoczył,
Że ciebie ściąłem… Wszakże gdzieś mówiono…
Że ktoś tam… w twojej krwi chustę umoczył
I z tą kurzącą się płachtą czerwoną
Poprzysiągł zemstę… jak dziwny Archanioł.
A czemu, powiedz, ten człowiek nie stanął
I nie pokazał się z tą chustą krwawą?
A czemu on te twarde moje prawo
Tak ucałował jak krzyż… Zbawiciela?
Bo we mnie był duch, co części wydziela,
Granice kreśli… ledwo Chrystusowi
Ugięty — prawa narodu stanowi
I ma moc z Boga.
— Sprawa poszła wyżéj…
I schodzi kilka gwiaździc złotych krzyży
I chmura srebrna — cudownej świętości…
Ktoś z was miał, duchy, najwięcej miłości?
Panie, przez miłość ten świat cały stworzon,
Lecz ja przez język — jestem upokorzon.
Jeżeli pełne miłości masz usta,
To się twej sprawy kto podejmie Boży…
*
Panie, ten człowiek, u którego chusta
Krwawa, jeżeli ją przed tobą złoży,
Krew mówić będzie — podobna kolumnie
Krwi sprawiedliwej…
Ta chusta jest u mnie.
Hic advocatus cordis… mei… hic est.
Panie, oto jest jedyny manifest
I rzecz… za czasu… swego dobrze znana,
Lecz teraz ją tu kładę pod kolana,
Prosząc o wolny głos… za mym narodem,
Który oto tu, przed niebieskim grodem,
W tych dwóch osobach stoi… przeszły wieki…
Sławy — a on już [w] grobowcu — o panie,
Jako głos harfy wygląda daleki
I dawne proste pastuszków śpiewanie
Kolędujących… w świecie już nieważne,
Dajże mi siłę i głosy poważne,
Adwokatowi, już nie szczęścia sławy,
Ale oto tej wielkiej Bożej sprawy,
〈 Więc niech mi od Pana
Przyjdzie — że jeśli tu padnie wygrana
Na stronę słuszną 〉
Która musi być wygraną w niebiosach,
Nim ją anieli na tęczowych włosach
Zniosą na ziemię — (czem piekło zatrwożą)
I w serca ludzi gorejące włożą.
[kontynuacja na k.19r]
O smętny o kochany, srodze ty oszukany
O smętny, o kochany, srodze ty oszukany