Samuel Zborowski - próba

Ja się w mej tworczości męczę...
A oni... patrz... pełni mocy
Na gorach Boga prorocy....
Piorunami nakryci.... kościołem....
Nad tęczowym stoją kołem
J lud jako owce pasą...
&
Maluje rzeczy z nadzwyczajną krasą
J nie brak mu w słowach siły....
Ojciec
Już teraz się w nim te sni wyjasniły
Już sni jak człowiek... ale była pora
Ze swiszczał jak wąż.... przed piersią upiora
Wyprostowany... wtenczas na ciemnote
Swieciły dziwnie oczy jego złote
Straciwszy zwykłą czarność i nalane
Słoncem.._
Eolion

Dajcie mi tarcze zwierciadlane
ojca Ramazesa
Dajcie mi złotą mitrę..... gdzie Bogini
Zaprzęzcie
Athor.... konie białe jak mleko — Atessa
Siostra moja... niech ze mną na woz złoty wsiądzie....
Niechaj połozą dary na czarnym wielblądzie
A łodzie niech okryte Tyryjską purpurą
Czekają przy Sfixowych alejach.._ O! goro
Karnakowa... twych kolumn jaspisowych krocie
Twe granity rozane... twe piaskowce, w złocie
Blękitach rubinach
J bł i pier .... niby las bogaty
Gdzie pnie cale okryte tęczowemi kwiaty
A liść cały rozowy
Albo noszą rumiany z granitów syenskich
Zorzy wielkiej
Nieba zorz podobny wstędze... i Bostw żenskich
Rumiencowi... o! goro.. gdzie piramid twarze
Najwyższe tutaj słońca złotego ołtarze
Są zapisane czynów moich wyliczeniem
Ducha mojego pracą — wielkim przemieniem
Granitów w moje myśli o wieczności Ducha

ludzka
Na ziemi — góro zlota skąd duch moj wybucha
się na złotych wozach
Stu bramami... i na swiat się cały wylewa
Toczy.... tratując wszystko.._ Zapomnij o zgrozach
płonącego
Zycia mojego.._ tutaj... z pozaru gmachu
Wyszedłem jak król ludzi — bez serca — i strachu —
zar się
Na ogień się ludziom zywym
Po ciałach ludzi zywych... co się kładli sami
J byli mostem... słyszę pod memi nogami
Trzeszczące ciał wilgocie.... kiedy ogień z ciałem
Walczył — ale zadnego jęku nie słyszałem
Anim zabolał sercem.._ bo moj duch fatalny
Z głazow i z ludzi czyni swiat piramidalny
J ma spokojność stwórcy.._ Ale smierć przemaga...
Zawołajcie mi tutaj Tyfońskiego Maga —
Chodź... chce pomowić z tobą.... choć starcze uczony
Widzisz tén wóź białemi końmi zaprzęzony
jak Atessa miła
W alej swixów.... widzisz moją siostrę miłą czeka... a już na nim stoi
Atessę....
Atessa, siostra moja.
Jak ona się boi
drzącą i mleczną
Tych koni... co pod szer alabastru powłoką
Mają krew.. ogień... dumę... krolewską... gdy wloką
Trupy krolów.... i na wiatr rospuściwszy grzywe
Lecą przed złotym wozem by furje straszliwe
Piekielne....
A dziś patrzaj... jak zda się spokojne
Wiedzą — przeczuły — ze nie wyjezdzam na wojnę
Ale już ku grobowi dyszel obrócony
moja
A patrz Atesa... patrzaj do złotej korony
cyprysowych przydała gałązek
Do mitry.;. gdy najczystsze złoto... pył szafiru.
przydała gałązek
J Uhaftowane
Miłość zony... przeczuła smętny obowiązek
Skonania... lecz się piękność — nawet na smierć stroi

Rękopis - dramat

k.13v

k.14r

k.14v

k.15r

k15v

k.13r

k.2r

k.10r

k.10v

k.2v

k.4r

k.4v

k.24r

k.2v pr

k.4r pr

k.4v pr

k.1r(a)

k.1v(a)

2r(a)

2v(a)

k.3r(a)

k.3v(a)

k.4r(a)

k.4v(a)

k.5r(a)

k.5v(a)

k.6r(a)

k.6v(a)

k.7r(a)

k.7v(a)

k.8r(a)

k.8v(a)

k.9r(a)

k.9v(a)

k.10r(a)

k.10v(a)

k.11r(a)

k.11v(a)

k.12r(a)

k.12v(a)

k.13r(a)

k.13v(a)

k.14r(a)

k.14v(a)

k.15r(a)

k.15v(a)

k.16r(a)

k.16v(a)

k.17r(a)

k.17v(a)

k.18r(a)

k.18v(a)

k.19r(a)

k.19v(a)

k.20r(a)

k.20v(a)

k.21r(a)

k.21v(a)

k.22r(a)

k.22v(a)

k.23r(a)

k.23v(a)

k.24r(a)

k.24v(a)

k.25r(a)

k.25v(a)

k.26r(a)

k.26v(a)

k.27r(a)

k.27v(a)

k.28r(a)

k.28v(a)

k.29r(a)

k.29v(a)

k.30r(a)

k.30v(a)

k.31r(a)

k.31v(a)

k.32r(a)

k.32v(a)

k.33r(a)

k.33v(a)

k.34r(a)

k.34v(a)

k.35r(a)

k.35v(a)

k.36r(a)

k.36v(a)

k.37r(a)

k.37v(a)

k.38r(a)

38v(a)

s.53(a)

s.54(a)

s.55(a)

15.

Bukary

Słuchajcie mnie... gdyby tu kto teraz z mogiły
Wszedł — czybyście się bali

Brat Teolog lub/i Brat Logik

— A niech Pan Bóg strzeże...

Bukary

— Przez tę salę duch przejdzie... On wam nie zabierze
Tych kielichów....

Brat Teolog lub Brat Logik

— Bez myśli chwytaliśmy — za co...
Pierwszego... było schwycić....

Bukary

— Mnichy głowę tracą...
Słuchajcie... byście mogli widzieć jego ciało
wielki w delije
Opiszę wam.... Otyły... krwi ... deliją białą
Ubrany.... z koralowym płaszczem na ramieniu
Przy szabli.... co ja mowię.... przy wielkim płomieniu
U boku.... z szyją grubą cokolwiek i tlustą
Ktora.... dziś.... może będzie obwiązana chustą
Chociaż.... zwykle.... za zycia gołe nosił garło
Z twarzą smętną... i obu grozną... chociaz obumarłą
Pełny skier... biegających po białek przezroczach
Patrzący na was jak trup... patrzcie reszta w oczach

(Duch przechodzi przez salę.)

Bukary

— Widzieliście....

Brat Teolog lub Brat Logik

— Czy za nim... takich jeszcze wielu....
Sala pełna....
— Oto są słuchajcie....

Głos I

— Janie.....

Głos II

— Samuelu!

— Słowo stało się ciałem....

Bukary

— Tak... tak już się stało

Brat Teolog lub Brat Logik

drzysz liść...
— Ty sam jak martwica....

Bukary

— Jdzie do tej sypialni — po ciało
Xięcia....

Brat Teolog lub Brat Logik

Tam duch

Bukary

Obadwa poszli jedno drogą
Jdzcie — w sypialni nie ma już teraz nikogo....

TEST

Test - ramka genetyczna

proba

k. 2v

k. 29v

bla bla bla bla bla bla bla bla bla

Lucyfer Ojciec Bukary

O smętny o kochany, srodze ty oszukany

Eolion Helion Helion Helion(Faraon) – Eolion – Helion

Helion(Faraon) - Helion - Eolion

O smętny o kochany, srodze ty oszukany

Eolion

O smętny, o kochany, srodze ty oszukany

Tu sobie idzie tekst, w którym pada cytat: O smętny, o kochany, srodze ty oszukany!Samuel Zborowski, Juliusz Słowacki I dalej tekst.

"Samuel Zborowski - próba"

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis - dramat

"Samuel Zborowski - próba" · TEST

Wszystkie właściwości artefaktu

Rękopis

Rękopis - dramat

TEST