10.
Są slady ze moj duch o skrzydła prosi
Robi je sobie myślą... czuciem stwarza
J leci nakształt pierwszego mocarza
Pierwszym jaszczurem... w podróz kolumbową
Pierwszą gadziną jakąś... z ptaka głową
J z jednym skrzydłem... ktore może było 10
Z ognia... bo pamięc moja pod mogiłą
Z myślą takiego smoka..... spała w ziemi
A zmartwychwstawszy dziś jeszcze pamięta...
J kolorami go sobie złotemi
Pisze w powietrzu...
— Ach smok...
A okręta
Wybudowane z kości, ciał, mięs, trzewów
W tę podroż.... za mną latarnią i smokiem
Szły... całe pola objadać z zasiewow Swiat cały z lasów... Las cały z liści.... obedrzec.... i krokiem
Gdy na nie piorun szedł Bozy i woda
Nie ustąpiła ta straszliwa trzoda
Gotowa pozrzec swiat... rozmiłowana
Wpokarmie... a ja! na swiętego Jana
Klne się.... leciałem przed nią.... jak latarnia
Jej wodz... lecz większy niż brat..... Dyana
O! męczarnia
Jak ten się straszny duch.... z wspomnieniem łamie Duch
Patrz na mym czole brylantowe znamie
Tych wszystkich rzeczy... pamięć moja cała
Przed panem Bogiem moja wielka chwała
Moje ojcowsto... względem duchów bratnich
Jako zagadka rozwiązań ostatnich
Tak jak jesteście… hufcami upiorów…
Wszyscy na miejscach, gdzie teraz stoicie,
Przy chorągwianych ogniach z meteorów
I I niech ten upiór… mówiący obficie,
Sławny wymową ust… przed wami leje…
Zacznij… Wielmożni Jaśni Dobrodzieje…
Cóż… nic… twe usta drżą… — wzrok nie zwilgotniał,
Ale twe czoło widzę… całyś spotniał…
II Patrzcie… to trupów dwa… a gdzie jest życie,
Trzeba osądzić…
W tym Kanclerzu była
Ojczyzny naszej powaga i siła,
Wielkie rycerstwo… czyn prędki i żywy.
A, jako wiecie, człowiek był uczciwy…
Gdybym ja, duchy… już was mając w ręku,
Już do powiania jak chorągiew złotą,
Mógł jej pochylić przed prywatną cnotą
I przy liktorskim ją położyć pęku,
Zaraz bym uciekł od krwią zbroczonego,
A dał się temu, co dać może więcej.
To człowiek wielkiej powagi książęcej,
A nawet sztuki kwitnęły u niego,
Zastosowane wprawdzie do potrzeby:
Srebrzone szynki, pozłocone chleby,
Placki ogromne wyłożone w kwiaty
Rubinem wiszeń, szmaragdem cykaty,
Na kształt stolików z florenckich kamieni…
A jeszcze inne stoły były w sieni
I aż przy karczmach — i aż przy kościołach…
A straszny jakiś był duch pjany w stołach.
Ten, kiedy wrzasnął — to wtenczas tułowy
Leciały same bez głów na obrady,
A on pan ducha… wyższe ścinał głowy
I stał śród pary… panujący — blady, 〈〈