Samuel Zborowski - próba

to oddam
Panie... oddaję w twoje ręce ducha
J rób z nim co chcesz...
Oklaskiem go w górę

To miasto panie wyrosnie nad nami
Jest to cel naszych dusz.... i kształt ostatni

Panie! ty owym tęczom latającym
Kazałeś mi przyjść we snie przed oczyma
A oto moja już zrenica trzyma
Jak orzeł w szponach... te siedem kamieni
laną
Bramę tę widzę wielką z perły jednej
Ktorą korona twoja z łez czerwieni

Wiecież wy ze tam przed płomienną paszczą
Tej formy... ktora ziemskim jest szatanem
To miasto Jasne odlatuje z Panem
Ktory na bramie, na tych perły płytach
Z cierniowym krzakiem jak kometa złoty
Przyszedł.... po cichych stąpając błękitach

w
Panie oto więc pokazałem gorze
Ten ostateczny wschod — ostatni z wschodów
Więc to nie tylko cel złoty narodów
Ale i duchów jest to cel konieczny
Jakiś ostatni — wielki — i słoneczny
Atmosferyczny.... mgłom rzucony nat tło...
Co? może większe niż słoneczne swiatło
Pełne pierwiastków jako duch nasz wiecznych
Na ziemię — w czarach zniesione serdecznych
Zniesione w czarach
J [z] serc wylane naszej atmosferze

Rękopis - dramat

k.13v

k.14r

k.14v

k.15r

k15v

k.13r

k.2r

k.10r

k.10v

k.2v

k.4r

k.4v

k.24r

k.2v pr

k.4r pr

k.4v pr

k.1r(a)

k.1v(a)

2r(a)

2v(a)

k.3r(a)

k.3v(a)

k.4r(a)

k.4v(a)

k.5r(a)

k.5v(a)

k.6r(a)

k.6v(a)

k.7r(a)

k.7v(a)

k.8r(a)

k.8v(a)

k.9r(a)

k.9v(a)

k.10r(a)

k.10v(a)

k.11r(a)

k.11v(a)

k.12r(a)

k.12v(a)

k.13r(a)

k.13v(a)

k.14r(a)

k.14v(a)

k.15r(a)

k.15v(a)

k.16r(a)

k.16v(a)

k.17r(a)

k.17v(a)

k.18r(a)

k.18v(a)

k.19r(a)

k.19v(a)

k.20r(a)

k.20v(a)

k.21r(a)

k.21v(a)

k.22r(a)

k.22v(a)

k.23r(a)

k.23v(a)

k.24r(a)

k.24v(a)

k.25r(a)

k.25v(a)

k.26r(a)

k.26v(a)

k.27r(a)

k.27v(a)

k.28r(a)

k.28v(a)

k.29r(a)

k.29v(a)

k.30r(a)

k.30v(a)

k.31r(a)

k.31v(a)

k.32r(a)

k.32v(a)

k.33r(a)

k.33v(a)

k.34r(a)

k.34v(a)

k.35r(a)

k.35v(a)

k.36r(a)

k.36v(a)

k.37r(a)

k.37v(a)

k.38r(a)

38v(a)

s.53(a)

s.54(a)

s.55(a)

Ojciec mój… każe złotym aniołom rozkazać,
Aby go pilnowały i strzegły mu włosa,
Póki spraw nie uczyni…
Zaprawdę jękiem swoim napełnił niebiosa
I duch swój tu odemknął bogatszy od skrzyni
Cedrów Salomonowych…
Święci są wszyscy nowi… kto dotknie się nowych,
Ten rękę ducha… wiecznie uczuje w płomieniach.
Ja powiadam…
Ja przez nich czynię teraz na świecie i gadam,
A wszyscy są jak duchy w ognistych cierpieniach,
Idąc przeciwko ciała.
Chwała na wysokościach — i jeszcze raz chwała, Chorus
Że i serce, i myśl już 〈〈
〉〉 Więc już o Syjonach
Taki duch w rządzie marzy… i niesławą…
Chce, aby go rząd przerastał postawą,
Pięknością — mocą ducha, co duch budzi,
Wielką miłością zbiorową brał ludzi,
W sercu swym wielkim rozkochał narody,
Chleby rozmnażał cudem — cofał wody —
Pozwalał siebie w grobie nakryć skałą
I znów wychodził z grobu — i brał ciało,
I pokazywał się w słonecznych włosach
Albo na ziemi — albo na niebiosach…
A nigdy nie rzekł… śmiertną czując trwogę:
Śmiertelny jestem naród — i nie mogę…
a) 〈 Bo gdy ja głodny, a chleba nie kradnę, 〉
A rząd mój złodziej, co ludy okrada,
Przed kim że to ja na kolana padnę,
Przed kim ustąpię
c) Bo to nieprawda, naród nieśmiertelny
b) Mam głód przymusić może… nędzę złamać 〈〈

TEST

Test - ramka genetyczna

proba

k. 2v

k. 29v

Patrz na tym obelisku... pracownicy prości
Nierozumiejąc — ryli historją miłości
Historią naszej duszy - jasnej - rozkochanej

Historją tej małżenskiej razem i siostrzanej
Pary serc naszych... siostro! obejmij w ramiona
Ten kamień... tam są

imiona

a) 〈 Nad tamtych dębów czołem
Jeszcze je słychać gwarzą
Na nieba ciemnej ścianie… 〉
b) 〈 Śród nieba błękitnego
Tam — nad dębowym wierszchem
Coś… gada… 〉
c) 〈 Coś gadało w błękicie…
Przy dębowych konarach 〉

"Samuel Zborowski - próba"

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis - dramat

"Samuel Zborowski - próba" · TEST

Wszystkie właściwości artefaktu

Rękopis

Rękopis - dramat

TEST

Słowacki

covidek21

covidek44

Kleiner

Troszyński

a

b

c