Samuel Zborowski - próba

Bo jeśli ja z jego ręki
Poniosłem smierć sprawiedliwą
To niech mi ojczyznę zywą
ją obudzi
Pokaże...?... Niech mi pokaze
Niech mi ją z serca wyrzuci
Niech odda — to się pociesze
zycie wróci
Albo niech mi odda
Tamten wiek i tam Odda tam Odda tamten wiek — i ludzi
moją — to
I głowę to ja ją wskrzeszę
Chocby jej nie było u Boga
Kanclerz
Mości Panowie — to jest bardzo sroga
Suplika na mnie — kto mię tu oskarza
Jakiś buntownik... ktoremu leb zdjęto
A to was wszystkich jak widzę przeraza
J czyni bladych — Więc zaduszne święto
mieli wichrzyciele
Będzie tryumfem tego wichrzyciela
W domu mię porwał...
Samuel
Ale w cudzym ciele
Jako złodzieja...
Kanclerz
W najwyzszym na ziemi
Więc przyszedł do mnie z ogniami złotemi
Przeraził strachem... strzaskał krzyz w kaplicy
Buchnął płomieniem — porwał w błyskawicy
J tu postawił — skarzy — o! co skarzy?
Wszak byłem wtenczas jak bocian na strazy

grozny
W moim narodzie pierwszy — czujny wielki
Kanclerz pokoju — a hetman oboźny
Stroż krwi i prawa... Niechby się mogiła
W polu ze Szwedzkich kości usypana
Tu na mnie usty setnemi skarzyła
Ze z mego pola i z mojego dzbana
Tę smierć karmiłem, ktora na mym żołdzie
Zyjąc... broniła panstwa swoją kosą
Więc niechaj wszystkie tu sztandary zniosą
Ktore ojczyzna ma odemnie w holdzie
A przed człowiekiem co łeb krwawy niesie
Pojdę... i skryję się jak w czarnym lesie
W tym lesie chwały... A to jest męczarnią
Niezasłużoną że mię z tą latarnią
Ten szlachcić goni.... Wszakzem go ostrzegał
Ale mi jak gwozdź... on wszędzie dolegał
Ale mi jak kot wszędy skakał w oczy
Ale mi ten leb co się teraz broczy
J juz się karku tlustego nie trzyma
A wtenczas zywy był... z tymi oczyma
Ciągle jak słonce stawiał przed oczyma
zaporoską
J piekł mię, jakąś dziwną sławo...
Więc raz mi zabiegł w ulicę jaskrawą
Ogniem... a pełną krakowskich rzezników
Proszę was — jeśli ktory z nieboszczyków
Był tam — niech swiadczy... drogę mi zajech[ał]
Proszę go giestem zjedz... a on do g[óry]
Laską, na ktorej diabeł się uśmiechał
Wielki łeb — koral — ognistej purp[ury]

Rękopis - dramat

k.13v

k.14r

k.14v

k.15r

k15v

k.13r

k.2r

k.10r

k.10v

k.2v

k.4r

k.4v

k.24r

k.2v pr

k.4r pr

k.4v pr

k.1r(a)

k.1v(a)

2r(a)

2v(a)

k.3r(a)

k.3v(a)

k.4r(a)

k.4v(a)

k.5r(a)

k.5v(a)

k.6r(a)

k.6v(a)

k.7r(a)

k.7v(a)

k.8r(a)

k.8v(a)

k.9r(a)

k.9v(a)

k.10r(a)

k.10v(a)

k.11r(a)

k.11v(a)

k.12r(a)

k.12v(a)

k.13r(a)

k.13v(a)

k.14r(a)

k.14v(a)

k.15r(a)

k.15v(a)

k.16r(a)

k.16v(a)

k.17r(a)

k.17v(a)

k.18r(a)

k.18v(a)

k.19r(a)

k.19v(a)

k.20r(a)

k.20v(a)

k.21r(a)

k.21v(a)

k.22r(a)

k.22v(a)

k.23r(a)

k.23v(a)

k.24r(a)

k.24v(a)

k.25r(a)

k.25v(a)

k.26r(a)

k.26v(a)

k.27r(a)

k.27v(a)

k.28r(a)

k.28v(a)

k.29r(a)

k.29v(a)

k.30r(a)

k.30v(a)

k.31r(a)

k.31v(a)

k.32r(a)

k.32v(a)

k.33r(a)

k.33v(a)

k.34r(a)

k.34v(a)

k.35r(a)

k.35v(a)

k.36r(a)

k.36v(a)

k.37r(a)

k.37v(a)

k.38r(a)

38v(a)

s.53(a)

s.54(a)

s.55(a)

I złamiesz świat… i pójdziesz wbrew
twą piersią
Przeciwko ciał… z wojskami
Wojskami mar… przeciwko ciał,
I będziesz myśl… przemieniał w krew…
Nam dawał moc — i od nas brał,
I będziesz król… lecz będziesz sam…
Albo więc idź… albo się złam…

Lecz jeśli duch przełamiesz twój,
Jeśli ty nas… odgonisz w mgłę,
To wtenczas drżyj… a silnie stój,
Bo my jak psy… jesteśmy złe…
Bo my jak dla serca cisz
Poto ty nas… szum… serdecz
Jak burzy grom…
Z pękniętych serc… z serdecznych cisz
Drwimy jak grom… co bije w krzyż.

Eolion

Eolion
Pyszne to głosy… głosy, jestem z wami…

Głos z dołu
Muszelki są z perłami
W naszym srebrnym jeziorze…
wydobywam
Zbieram je… i przyszywam
I jedwabiem przyszywam
Na Maryi ubiorze…
Na jedwabnym ubiorze
W kosciołku....
W kościółku… Matce Boskiej…
czystszej wody
A inne… jeszcze bielsze
Wkładam we złote włoski
W Chrystusa złote włoski
Chrystusowi… a za to
korowody
Rybek mi srebrne trzody
Pod rybaczaną chatą
Pod ojca mego chatą
Przychodzą przed niedzielą
Zawsze przychodzą pasc się…
I dno całe zabielą…
I dno całe tak bielą

Eolion

Eolion
Jaki głos czysty!… jak do nieba płynie…

Głos z góry
Zbliż się ku tej dziewczynie,
Rzuć na nią ręce ducha,
Mocniejszego posłucha,
Za mocniejszym popłynie…
I poleci — bez końca —
Ciągnij za sobą w słońca…

Eolion

Eolion
Zaprawdę… jam ją widział gdzieś… szedłem przez wały
Do niej… jak ogień się darłem…
A teraz jestem nieśmiały… —
Tęcze ducha rozpostarłem —
Aby jąjej oczom stanąć w całym blasku,
w
Aby ją całej piękności ducha zobaczyła
Postać moją… gdzie się ruszy
Staję przed nią słońcem duszy.
Piękności przydałem duchowi,
Aby się przed nią jak anioł — postawił,
Zaraz porwał…
Wnętrze się moje ubrało
W piękność i moc, i odwagę…
A zatrwożyło się ciało
I cofa się jak wąż od niej…
Pomiędzy dwoma — głosami… wiszący…
Jak człowiek śpiący
Tamte… odlatują w górę…
Straszne, ponure…
Nad tamtych dębów czołem
Jeszcze coś nad
z ni
Jeszcze je słychać gwarzą
Śród nieba błękitnego
Na nieba ciemnej ścianie…
dębowym
Tam — nad niebiosów wierszchem
Coś… gada…
Coś gadało w błękicie…
Przy dębowych konarach
pokona
Eol.Jeden z tych głosów czuję świat — zwycięzy.._

Głos z dołu. Dziwnie ja przemieniona
Wstałam dzisiaj z pościeli,
we
Przyszli do śnie anieli
I ocząt mi zamkniętych
Lilijami dotknęli,
I zobaczyłam świętych…

TEST

Test - ramka genetyczna

proba

k. 2v

k. 29v

bla bla bla bla bla bla bla bla bla

Lucyfer Ojciec Bukary

O smętny o kochany, srodze ty oszukany

Eolion Helion Helion Helion(Faraon) – Eolion – Helion

Helion(Faraon) - Helion - Eolion

O smętny o kochany, srodze ty oszukany

Eolion

O smętny, o kochany, srodze ty oszukany

Tu sobie idzie tekst, w którym pada cytat: O smętny, o kochany, srodze ty oszukany!Samuel Zborowski, Juliusz Słowacki I dalej tekst.

"Samuel Zborowski - próba"

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis - dramat

"Samuel Zborowski - próba" · TEST

Wszystkie właściwości artefaktu

Rękopis

Rękopis - dramat

TEST