Samuel Zborowski - próba

Pamiętajze o Magu — ty i bracia twoi
Aby się wasza wiara... w zmartwychwstanie ciała
Sprawdziła.... i piękności tej nie oszukała
Bo... (dobywa miecza)2

Więc ty mi przysięgasz... ze za trzy tysiące
Lat... ta gora... kolumny... to niebo, i słonce
płynąca
Nawet... o! ta zorawi girlanda.... ta sama
Jak heroglif na niebie... i tam to miesiąca
Oko... srebrne ktore się za palmami jawi
W tym samym wszystko kształcie znowu się postawi
Gdy z alabastrowego będę sarkofagu
Budził się z siostrą moją,Atessą... o! Magu
Budził się z siostrą mojąAtessą.... po wiekach
Snu, spoczynku..?.
(zamyśla się.) Mowiłeś mi starcze o Grekach
Ten slepy harfiarz... ktory tu pod moim tronem
Spiewał.... nowym językiem... nowym Ducha tonem....
Utkwił mi... i zejść z oczu nie może..... ja w jego
Głosie słyszałem Magu coś nieśmiertelnego
J dla tego... w grobowca rytym
A gdym... chciał mu pochlebić malowidle
Ten starzec z harfą zlotą... przy odwianym skrzydle
Srebrnej brody... przez moich rzezbiarzy wykuty
Trwa między pamiątkami....

Niech ten duch poczuty
Duchem... zostanie kształtem.... ktore grobowcowa
przy
Cichość mego sarkofagu na wieki zachowa
Aż się obudzę....
Teraz... do sennego łoża..! (
(postępuje.) i niby we
snie idzie ku oknu
gotyckiemu.)
Coraz ciemnieją... jak słonce gdy pod leci do morza
Coraz ciemniej... konie mnie... do przepasci niesą...
Coraz ciemniej i smutniej... Atesso! Atesso....

2
Tu nam zostać na wieki... tu położyć ciała
Atesso... tyś mię w złotej tyarze kochała
J nieprawda że w jednym zaśniemy uścisku
By się zbudzić z miłością... patrz na obelisku
Co się nad sarkofagiem... od pochodni złoci
Niby duch.... tam w ciemnościach... i w grobu wilgoci....
Skazany stać przez lata trzy tysiączne.... w ciszy
Aż nasze znowu głosy ocknięte usłyszy
pracownicy
Patrz na tym obelisku... na tej prosci
Nierozumiejąc — ryli historją miłości
wdzięcznej
Naszej miłości... — gwałtownej — duszy rozkochanej
Historją naszej duszy — jasnej — rozkochanej
Wiarę.... wspomnienie
Historją tej małżenskiej razem i siostrzanej
Pary serc naszych... siostro! obejmij w ramiona
tam są
Ten kamień... on nam nasze miłośne imiona
Tam wypisana wierność — i imionka dzieci...
On jest pomiędzy nami teraz jak brat trzeci
Wszytko wie.... i zapomniec się nigdy nie boi
J nad naszym grobowcem jak piastunka stoi...
Więc go pocałuj siostro... bo to brat nasz niemy
Teraz nam spać... i w jego opiecie zasniemy...
A gdybyśmy wstawali ze snu nieprzytomni
Gdybyśmy zapomnieli — czego — on przypomni....
J nie przemoże grobu ta ciemnośc i zgniłość
Obudziemy się znowu na słonce i miłość
J dawne życie — w tęcze się rozleje nowe
Zdejm więc roże z tyarą i włoż mu na głowę
Tyś skończyła z kwiatami.... ze wszystkim skończyła
Chciałem aby nas młodych zamknęła mogiła
Abyśmy młodzi znowu.... do zywota wstali
Wez te trucizne... serca ci dotknie i spali
Ja sam... skonałaś... ha juz... już na pozarzeczu
Tyfonskim... tyś otruta... ja skoncze na mieczu

Rękopis - dramat

k.13v

k.14r

k.14v

k.15r

k15v

k.13r

k.2r

k.10r

k.10v

k.2v

k.4r

k.4v

k.24r

k.2v pr

k.4r pr

k.4v pr

k.1r(a)

k.1v(a)

2r(a)

2v(a)

k.3r(a)

k.3v(a)

k.4r(a)

k.4v(a)

k.5r(a)

k.5v(a)

k.6r(a)

k.6v(a)

k.7r(a)

k.7v(a)

k.8r(a)

k.8v(a)

k.9r(a)

k.9v(a)

k.10r(a)

k.10v(a)

k.11r(a)

k.11v(a)

k.12r(a)

k.12v(a)

k.13r(a)

k.13v(a)

k.14r(a)

k.14v(a)

k.15r(a)

k.15v(a)

k.16r(a)

k.16v(a)

k.17r(a)

k.17v(a)

k.18r(a)

k.18v(a)

k.19r(a)

k.19v(a)

k.20r(a)

k.20v(a)

k.21r(a)

k.21v(a)

k.22r(a)

k.22v(a)

k.23r(a)

k.23v(a)

k.24r(a)

k.24v(a)

k.25r(a)

k.25v(a)

k.26r(a)

k.26v(a)

k.27r(a)

k.27v(a)

k.28r(a)

k.28v(a)

k.29r(a)

k.29v(a)

k.30r(a)

k.30v(a)

k.31r(a)

k.31v(a)

k.32r(a)

k.32v(a)

k.33r(a)

k.33v(a)

k.34r(a)

k.34v(a)

k.35r(a)

k.35v(a)

k.36r(a)

k.36v(a)

k.37r(a)

k.37v(a)

k.38r(a)

38v(a)

s.53(a)

s.54(a)

s.55(a)

Adwokat[kontynuacja]

Szablami rąbiąc owe perły święte,
Myślisz, że świętych zabraknie mi szabel?
A jeśli zechcę sam i bez karabel,
Tylko przez pieśni ogromne, natchnięte
Pioruny, co mi kruszą całą duszę,
Kruszyć te bramy — myślisz — że nie skruszę?
A jeśli do tych bram… pozamykanych
Płynie się łodzią po krwi pościnanych
I z wielkim żaglem się otwartym wchodzi,
Myślisz, że braknie mi krwi albo łodzi?
A jeśli piorun mię w bramie uderzy,
Myślisz, że po mnie zabraknie pacierzy
I łez?… Nie będzie klątew?…

Chorus kobiet

O! nie będzie!

Adwokat[kontynuacja]

Cicho — wy białe płaczące łabędzie
Z pożałowaniem — a wiecie wy, o co
Sprawa się toczy — i serca druzgocą —
I włos siwieje na słuchaczy głowach,
I żywot, oto ulatuje w słowach
Jako rzecz marna?… A one w klask mrącym!
〈 Panie… ci, którzy za formę przywłaszczą
To miasto święte i swemu duchowi
Pokażą, że tam sztandar zastanowi
I nad murami go zatknie złotemi,
A jednak — jeszcze będzie stał na ziemi
Z gromadką… Pańskiej owczarnej czeladzi,
A niebo duchem na ziemię sprowadzi,
Ten lud… obaczy zaraz cały przedział,
Cały gościniec do złotego grodu
I wnet o wszystkich formach będzie wiedział,
Które tam wiodą…
Z ludzkiego narodu 〉

〈 Ty jeden dotąd — pośledni Adamie
Nie w ożywioną — lecz w ożywiającą
Stworzony formę… w tej perłowej bramie
Już niestworzony w duszę ożywioną 〉
〈 Ty jeden dotąd tam, w perłowej bramie,
Straszny, krzyżowy, pośledni Adamie,
Pierwszy...... nie w duszę stworzon ożywioną,
Ale w boleśną i ożywiającą
Już stoisz… wszystkie twoje rany płoną,
Wszystkie pochodnią zdają się błyszczącą 〉
〈 A zawsze dla nas ludzi taką samą
Wszystkie słonecznym otworem i jamą 〉
〈 I na perlicy krwawą ciernia plamą…
Co mówię, tyś jest krwawą — perłą, bramą.
Dziwnym cierniowym krzakiem i k[agańcem],
Jedynym grodu pustego mieszkańcem,
Sam dotąd królem i obywatelem,
A nam… dla duchów podniesionych celem…
Abyśmy doszli… [po] wężach i skałach
I ogniach ziemi — jak ty będąc w ciałach.
Więc patrz… idziemy — lecz wprzód dowieść muszę,
Że ta pochodnia i tęczowa karta
Musi być przez nas niebiosom wydarta,
A nie przez cud tu zlaną być na duszę;
Że nam pomyśleć o tym dyjamencie
Trzeba… a nie zaś czekać go od Boga,
Bo na prawach ciał stoi nasza noga.
A było głośne Jehowy zaklęcie,
Który się zaklął na tęczę i siebie,
Że nie pozwoli sobie nawet w niebie
Poruszyć trupa… Bo cóż by to było,
[kontynuacja na k.22r]

TEST

Test - ramka genetyczna

proba

k. 2v

k. 29v

bla bla bla bla bla bla bla bla bla

Lucyfer Ojciec Bukary

O smętny o kochany, srodze ty oszukany

Eolion Helion Helion Helion(Faraon) – Eolion – Helion

Helion(Faraon) - Helion - Eolion

O smętny o kochany, srodze ty oszukany

Eolion

O smętny, o kochany, srodze ty oszukany

Tu sobie idzie tekst, w którym pada cytat: O smętny, o kochany, srodze ty oszukany!Samuel Zborowski, Juliusz Słowacki I dalej tekst.

"Samuel Zborowski - próba"

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis - dramat

"Samuel Zborowski - próba" · TEST

Wszystkie właściwości artefaktu

Rękopis

Rękopis - dramat

TEST