Mgły
Twarz
〈 Pod tą falą źwierciadlaną
Widzisz mnie, matko, z powrotem,
Jak dawniej — z mirą i złotem,
I z Chrystusowemi dary
Ponapełniam twoje czary,
Królestwa pobłogosławię…
I ciało moje zostawię
Jeszcze raz… matko… u ciebie… 〉
Heliana!
Jęczenia mię tu przeciągłe
Pod wasze fale zwabiły.
— Heliana, skąd ty?
— Z mogiły
Podwodnej......
— Co, jasna Heliana?
— I byłaby tak dotychczas odziana,
Gdyby nie jeden (niechaj go pioruny!)
Wariat… co trącał w różne świata struny
I natrafił w niej — tę, która się zowie
Reminiscencją…
— Ach, patrz, ma na głowie
Dwie złote gwiazdy…
— Lecz trzeciej nie będzie,
Chociaż przez róże przeszła i łabędzie,
I była jako ptak rajski na ziemi…
Bo gdyby z trzema gwiazdami złotemi
Przyszła… to wiesz ty… o, to całe morze
Przed jej obliczem pierszchłoby — a Boże
Królestwo…
— Co ty mówisz…
— Czas daleki…
Jeszcze ty możesz lać zielone rzeki
Z alabastrowych dzbanków… albo blada
Wieszać się mgłami — prochem jak kaskada
Około Jungfrau… i duch rzucać świeży,
Podwiana wiatrem… na sennych pasterzy…
Około których… trzody jak ze srebra
Leżą… a w duchu twym tęcza i febra
Może się jeszcze lać na biednych ludzi
Przez dwa tysiące lat… aż się obudzi
Tu… widzisz… z trzema gwiazdami na głowie.
A jednak......
— Cóż…
— Gdy się w parowie Lucyfer
Karpackim… zeszła z tamtym paliwodą,
Musiałem kładką się sam stać i kłodą,
I żebra sobie samemu połamać…
Bo nagle… duch w nich młody przestał kłamać
I już… dochodził tajemnic żywota.
Gdyby zaś doszedł… to ja, Iskariota,
Mógłbym… lecz to być nie może w tym wieku,
Lecz gdyby doszedł… to ja bym na ćwieku
Drugi raz… albo gdzieś na starej gruszy
Musiał się wyrzec… tej czerwonej duszy
I kędzierzawych włosów… niezbyt czarnych.
I czegoż tu chcesz od elementarnych
Pań… gwiaździc morza…
— Abyście tę złotą
Zajęły… jaką podwodną robotą
I nie puszczały na świat… — bo gotowa
〈 Uczuciem dojść do ostatniego Słowa
Wiedzy… a wtenczas ludzkość z prawdą w łonie
Pojedzie szybko na tym faetonie,
Który dziś stoi za drzwiami kościoła.
A mnie gotować do czwartego koła
a) Wpleść… Jako niegdyś pełny świętej pychy
Bernardus… który diabła zamiast sprychy
Użył…
b) Wpleść… Jako niegdyś bernardyni mnichy,
Którym połamał diabeł wszystkie sprychy 〉
〈 Uczuciem dojść do ostatniego Słowa
I zniszczyć nawet was —
Fali królowa,
Do niej się udaj......
Uczuciem dostać ostatniego Słowa
I razem jako potężna i święta
Zatracić — nawet...... nawet elementa
I was......
Pamiętajże, o Magu — ty i bracia twoi,
Aby się wasza wiara… w zmartwychwstanie ciała
Sprawdziła… i piękności tej nie oszukała,
Bo…