- jako Helion (2)
- jako Eolion (1)
- jako Adwokat (1)
Wszystkie właściwości artefaktu
Nad kaskadą — Xiąże. Lamentujący
Niechże mię teraz w grobowcu położą
Niech stare kości moje tam pruchnieją
mię bramybramypiekielne nie ↙
Ciemne piekielne mary mię nie trwożą
Tu się rozstałem z jedyną nadzieją
Tu... w tej przepaści... dziecko mi jedyne
Leży.... niechże ja z moim dzieckiem ginę....
Nie mowcie mi już — o mękach narodu
Coż naród.... dla mnie... bezdzietnego... człeka
Serce się moje nagle stało z lodu
Oto jak Chrystus pojdę do
J myśl od ludzi jak zbojca ucieka
J brata w zadnym człowieku nie widzi
J zamiast kochać ludzi — nienawidzi
Pojdę i
Czy[?] skarby moje będę kopał w ziemię
o złotych
J będę myślał o skarbach wkopanych
o tych... złota kopicach
Uczynie sobie z nowych mocy plemie
Jakby to było podziemnych dzieci moje nowe plemie
J pełno synow urodze dzieci trumniachych
Ze mnie.... lezące pod ziemią — w trumnicach
Urodzę sobie...
Z temi garnkami myśli moje ciemne
Siądą, jak czarne upiory podziemne
J będą kochać....
J już przed swiata... piorunowym końcem
Nie zadrzę.... ani już podniosę czoła
co tu umarło pod słońcem
Gdy wszystko będzie budzic się pod
Noc....Piorun ostatni do zycia zawoła
proch napełnił ciała mego
Bo ciało moje zamknąłem jak skrzynię
dzis wy
Bom dziś... jak marłem cały — w moim synie...
Nie bierzcie mię stąd — ale na tych skałach
Pozwolcie zostać ._ a przykryjcie dachem
Albo na sloncach tak zostawcie strzałach
A smierc ma jest w tych złotych słonca strzałach
Skałę... kwiateczków tych lesnych zapachem
A tam z łąk... z miłych kwiateczkow zapachem
mowcie.. kto spyta
że stary
Nieorzezwioną . . . . .J czuję młode
Syna mojego myśli do mnie lecą
do mnie lecą
Ze stary xiążę trup....
Xiąze Polonius trup. . .
Na skrzydłach włosów tych ognistych węży
(A teraz pomsty trzeba)… Mówię, oczy
Poszle przed sobą w przyszłość… i zwycięży,
Choćby świat walczył…
Jak widmo nowe do lotu gotowe…
Więc ja podjąłem tę krew… więc ja, Panie,
Ucałowałem tę męczeńską głowę;
〈 Więc ja przez trzysta lat — o! święty Janie —
Więc niechże przy mnie dziś, z duchami stanie. 〉
Wiedziałem, że ty o naszym hułanie
Śniłeś… te wielkie wojska purpurowe
Widząc na białych koniach, z trupią twarzą.
Więc ja wiem, że dziś w chmurach się pokażą
Te wojska… szabel tych miesięczne nowie,
I ta kobieta ze słońcem na głowie,
Depcąca miesiąc — wiem, że wstanie cała.
Bo Polska miesiąc nogami deptała,
Bo Polska złote słońce w rękach nosi,
Bo ja… ja jestem proch, co się podnosi
Aż… aż do serca jej… i przed nią pada…
Więc nie ja — ale moc przeze mnie gada
I z mych otwartych oto ust wylata
Nie pieśń — ale już zmartwychwstanie świata
I całe wielkie form nowotnych dziwo.
Więc jeśli trzeba… to w ów duch kanclerza
Uderzę nawet głośno inwektywą:
Coś ściął — rycerza — więcej niż rycerza,
[kontynuacja na k.23v]
O smętny o kochany, srodze ty oszukany
O smętny, o kochany, srodze ty oszukany