(1916–2007), poeta, historyk literatury, prozaik, tłumacz (zob. biogram: WPPiBL, t. 6). W latach trzydziestych współpracował z prasą o orientacji skrajnie prawicowej („Prosto z mostu”, „Polska Zbrojna” „Myśl Narodowa”, „Warszawski Dziennik Narodowy”), na łamach której w duchu antysemickim atakował Tuwima, Słonimskiego, Wittlina, wzywając m.in. do palenia ich książek. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się na Zachód; współpracował z ukazującym się w Londynie tygodnikiem „Myśl Polska” (1941–1945) oraz wydawał „Jestem Polakiem – Czasopismo Narodowe” o antysemickim charakterze. Od 1941 r. studiował filologię angielską na Uniwersytecie w Glasgow, naukę kontynuował na Uniwersytecie w Londynie, gdzie w 1947 r. otrzymał doktorat. Wykładał język polski w School of Slavonic and East European Studies w University of London. Pisał powieści w języku angielskim, m.in. wydał: The Knotted Cord, London 1953, Loot and Loyalty, London 1955. Na temat związków J. Pietrkiewicza z ideologią polskiej prawicy narodowej zob. K. Adamczyk, Niedopowiedziany kontekst – Jerzy Pietrkiewicz współpracownik „Prosto z mostu” i „Polski Zbrojnej”, w: Jerzy Pietrkiewicz – inna wersja emigracji. Materiały ogólnopolskiej konferencji naukowej, 11–12 maja 2000 roku w Toruniu, red. B. Czarnecka i J. Kryszak, Toruń 2000, s. 199–218.