- jako Helion (2)
- jako Eolion (1)
- jako Książę (1)
- jako Bukary (9)
Wszystkie zmiany
Wszystkie właściwości artefaktu
i czuć...
Przyczyn... rzeczy zjaw
Ha.. helion...
— Coż tu? czy zasnął moj ojciec
— Zasnął....
— A przy nim niema nikogo....
— Są xięża...
Nic książe nie słyszałeś? —
— Nic...
— Szczęku oręża?
— Nic.....
— Ani zadnych głosow.....
— Prócz nocnego stróża
Ktory zawołał — północ....
— Nic więcej?
— Z podworza
Ktoś głośno krzyknął Jezus!
Jasnie oświecony
Pan niechaj tam nie wchodzi —
— Frater
Trup cały czerwony
Teraz dopiero bladnie
— Ach moj Ojciec
— W niebie Z niebem
Ja ziemią — a wy braciszki myślcie o pogrzebie
wy się mnichy zajmijcie pogrzebem
Mgły
W jednej duchów kolumnie
Dziś wielki sąd i strach
Cała w ogniu i w skrach
Twarz
Gdzie zagrzmiało?
Nie umnie?
Od pater ojca idą patery kielichy,
Więcej nie potrzebują wiedzieć dobre mnichy…
— A zwłaszcza boni fratry… właśc. bonifratrzy, od łac. bonus frater – dobry brat, katolicki zakon szpitalny.
— Brawo… cóż tam w świecie?
— Książę podobno chory…
— Aha? to już wiecie?…
— Cały klasztor najmocniej nad tym ubolewa.
— Dobrze… płaczcie jak beczki… A który z was śpiewa?
— Jak to?…
— Który z was śpiewa, powiadam… dyszkantem?
— Oba basy…
— Siadajcie… będę koryfantem
koryfeusz, koryfej (gr. κορυφαῖος korypháios, od κορυφή koryphé „szczyt”, „wierzchołek”) – przewodnik chóru w teatrze starogreckim.
…
Bo ja dyszkant… powiedzcie mi, mnichy, dlaczego
Wy nie wskrzeszacie ludzi…
— Do Boga samego
Należy wskrzeszać…
— Brawo! tak, do Pana Boga…
— A dla czego bierzecie wy tabakę z roga,
Nie z tabakiery…
— Taki zwyczaj — u nas rożki…
A tabaka — od czasów się krakowskiej Włoszki
U nas robi najlepsza… sekret mamy sami…
— Świat cały postępuje zawsze sekretami.
I prawda jest sekretem, i wasza tabaka.
Daj niuch… Niechaj was diabli, mnichy… a to taka
Jakby ogień piekielny…
— Dobra?
— Wyśmienita…
A wierzycie wy w duchy?
— Czy Pan żartem pyta,
Czy poważnie?…
— Poważnie.
— Są......
O smętny o kochany, srodze ty oszukany
O smętny, o kochany, srodze ty oszukany