- jako Helion (2)
- jako Eolion (1)
- jako Adwokat (1)
Wszystkie zmiany
Wszystkie właściwości artefaktu
i czuć...
Przyczyn... rzeczy zjaw
Ha.. helion...
— Coż tu? czy zasnął moj ojciec
— Zasnął....
— A przy nim niema nikogo....
— Są xięża...
Nic książe nie słyszałeś? —
— Nic...
— Szczęku oręża?
— Nic.....
— Ani zadnych głosow.....
— Prócz nocnego stróża
Ktory zawołał — północ....
— Nic więcej?
— Z podworza
Ktoś głośno krzyknął Jezus!
Jasnie oświecony
Pan niechaj tam nie wchodzi —
— Frater
Trup cały czerwony
Teraz dopiero bladnie
— Ach moj Ojciec
— W niebie Z niebem
Ja ziemią — a wy braciszki myślcie o pogrzebie
wy się mnichy zajmijcie pogrzebem
Mgły
W jednej duchów kolumnie
Dziś wielki sąd i strach
Cała w ogniu i w skrach
Twarz
Gdzie zagrzmiało?
Nie umnie?
Ściąłeś człowieka, co był sercem serca.
Kto ty? morderca… więcej niż morderca,
Boś krew odebrał ty duchów kolumnie.
Patrzaj… ta krew jest rubinowa u mnie,
W oczach ci trzęsę ją… patrz, trzęsę w oczach 〉
〈 A cóż była Polska dawna,
Nie jestże to rzecz jako słońce jawna 〉
Nie miałbym zostać takim zbawicielem?
Więc cóż jest ducha ostatecznym celem,
Za co my bierzem męki, za co rany?
Czemu ten złotem, a ten krwią zbryzgany,
A tego krwawca anieli się boją?
〈 Więc nad Achillem, który legł pod Troją,
A był jako pies wściekły… gdy rozgrzany,
Nic nie ma Tankred, w którym nigdy piany
Wściekłej… a zawsze gniew na cuglach chodzi… 〉
Więc nad duchem, który legł pod Troją,
Jerozolimskie nic nie mają wzrostem?
A te nie sąż nam podstawą i mostem
Do spokojności większej — wobec zgonu…
Więc musi jakiś być kraj… gdzie się schodzą
Duchy — już godne najwyższego tronu,
Które swój żywot jako harfę godzą,
Nie z żadną ciała skruszonego troską,
Ale z harmonią — nieśmiertelną Boską;
Nie z celem ziemi już… lecz z celem światów.
[kontynuacja na k.24r]
O smętny o kochany, srodze ty oszukany
O smętny, o kochany, srodze ty oszukany