Samuel Zborowski - próba

Z tą krwią, od wieków przy sercu noszoną
Przeżył — i pękło mi już nieraz łono
Ducha.... a na mnie walono Kościoły
Myśląc, że nigdy więcéj nie powstanę.....
Lecz oto jestem! i na moją ranę
Wskazuję Panie z usmiechem — Anioły
Patrzcie się:× oto jestem żywy, cały;
Jeszcze krok — a już wyraz ziemskiéj chwały
Nie wyobrazi mojego oblicza,
Chyba słońc jaśnia, piorunów czerwoność.
Ja piérwszy szczepię w luda — nieskończoność
J czynię że ta sprawa tajemnicza
Zaczyna nowych form złote łancuchy....
Nie opuszczajciez mnie więcéj o duchy
Na pastwę — Gdy mnie roztargają zmije,
Gdy sobie moją krwią pokrwawią paszcze,
To nie słuchajcie czy serce mi bije,
Czy mi lud podły urąga czy klaszcze,
Lecz z wnętrzem waszych duchów — co są w gminie
J niesmiertelne — czynice co ja czynię

Zaprawdę wszystko to co słyszeliście
J więcéj niz to... głos piorunów gęsty
J wicher co gnał ciemność jako liście,
J krzyk, co jako matka wołał dzieci
J więcéj jeszcze...
Oto na zachodzie
Tym głosem gwiazda płomienista swiéci
Straszna — na niebios błękitnych pogodzie
Zjawiona — duchem wieszcza wywołana
J więcéj jeszcze — z mgieł swiętego Jana
Dyamentowy swiat, wyprawił swoje
Girlandy w płomień ubrane i w zbroje
sród
Jdące szczytem sosn — po krwi obłoków
J więcéj jeszcze — oto duch proroków
Z gwiazdą i z całem uognioném niebem
Upadł... i stał się wam powszednim chlebem
Wam coście jedli żółć i ocet pili —
Więc jeśli wyście się nie poruszyli
Widząc że nawet wstędze się żórawi
Duch swiata, w duchu tajemnic objawi
A one... naprzód hołd kolumnie dadzą
A potem z jękiem na północ prowadzą
Na wielkim sobie spocząwszy posągu
Męczeńskich myśli, a na wszystkie swiaty
Krzyczały z mozgu mego rozwinięte
J na te czucia potęgi natchnięte
Które ja miałem w ten czas duch skrzydlaty
Z mysli mający ręce, z czucia miarę
J mojéj całej potęgi granice
Na tę ogromną całą błyskawicę
Mojéj posmiertnej natury ofiarę
Z siebie czynioną — gdy przez urodzenie
Szła na krzyż ciała — ach! przez to o Panie
Przez to najgorsze sród ludzi ciérpienie
Którem teraz miał,... patrząc na skonanie

Rękopis - dramat

k.13v

k.14r

k.14v

k.15r

k15v

k.13r

k.2r

k.10r

k.10v

k.2v

k.4r

k.4v

k.24r

k.2v pr

k.4r pr

k.4v pr

k.1r(a)

k.1v(a)

2r(a)

2v(a)

k.3r(a)

k.3v(a)

k.4r(a)

k.4v(a)

k.5r(a)

k.5v(a)

k.6r(a)

k.6v(a)

k.7r(a)

k.7v(a)

k.8r(a)

k.8v(a)

k.9r(a)

k.9v(a)

k.10r(a)

k.10v(a)

k.11r(a)

k.11v(a)

k.12r(a)

k.12v(a)

k.13r(a)

k.13v(a)

k.14r(a)

k.14v(a)

k.15r(a)

k.15v(a)

k.16r(a)

k.16v(a)

k.17r(a)

k.17v(a)

k.18r(a)

k.18v(a)

k.19r(a)

k.19v(a)

k.20r(a)

k.20v(a)

k.21r(a)

k.21v(a)

k.22r(a)

k.22v(a)

k.23r(a)

k.23v(a)

k.24r(a)

k.24v(a)

k.25r(a)

k.25v(a)

k.26r(a)

k.26v(a)

k.27r(a)

k.27v(a)

k.28r(a)

k.28v(a)

k.29r(a)

k.29v(a)

k.30r(a)

k.30v(a)

k.31r(a)

k.31v(a)

k.32r(a)

k.32v(a)

k.33r(a)

k.33v(a)

k.34r(a)

k.34v(a)

k.35r(a)

k.35v(a)

k.36r(a)

k.36v(a)

k.37r(a)

k.37v(a)

k.38r(a)

38v(a)

s.53(a)

s.54(a)

s.55(a)

Stać, bo ojczyzna by we mnie umarła 〉
O, tak na sercu położywszy rękę,
Patrzajcie… o tak… i poszedł na mękę,
Choć mógł ominąć.
Wszystko prawda święta. Samuel
Nawet maleńkie twoje niemowlęta Adwokat
Nic nie wymogły płaczem… twardy ćwieku!
Nic nie wymogły… w tym dawnym człowieku
Był jakiś dziwny duch… twardszy od kości —
Idź precz — niegodzien ty jesteś litości.
Na próżno… płaczesz tu krwawemi łzami......
Jak to? zostawić dziatki sierotami…
Maleńkie gniazdo i pisklęta w pierzu…
Prawda… niegodzien ten człowiek, kanclerzu,
Nazwać się ojcem?… dziatki w gnieździe gołe,
A on mieczowi nie ustąpi drogi…
A 〈 Cóż nie mógł… widząc wszędy los złowrogi 〉
〉〉 Dziatki te swoje zabrać w jedną połę
I dom swój cały postawić na nogi
W jakim spokojnym pogranicznym kraju,
Gdzie głos był polski nigdy niesłyszany
B I tam swój smętny łańcuch żurawiany
Długi… jęczący zawsze… kiedy w maju
Zbliża się pora… wrotu… do ojczyzny.
W kanclerzu nawet widzę, z ręką krwawą
Stojące, jakieś straszne, twarde prawo,
Tak, jakieś prawo kardynalne ciała,
Prawo… strasznego widzę kardynała
Przy tym kanclerzu… co tu czoła mieni
I cały poci się — widzę w czerwieni
Prawo… przed którym wszyscy nie ucieczem.

TEST

Test - ramka genetyczna

proba

k. 2v

k. 29v

Patrz na tym obelisku... pracownicy prości
Nierozumiejąc — ryli historją miłości
Historią naszej duszy - jasnej - rozkochanej

Historją tej małżenskiej razem i siostrzanej
Pary serc naszych... siostro! obejmij w ramiona
Ten kamień... tam są

imiona

a) 〈 Nad tamtych dębów czołem
Jeszcze je słychać gwarzą
Na nieba ciemnej ścianie… 〉
b) 〈 Śród nieba błękitnego
Tam — nad dębowym wierszchem
Coś… gada… 〉
c) 〈 Coś gadało w błękicie…
Przy dębowych konarach 〉

"Samuel Zborowski - próba"

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis - dramat

"Samuel Zborowski - próba" · TEST

Wszystkie właściwości artefaktu

Rękopis

Rękopis - dramat

TEST

Słowacki

covidek21

covidek44

Kleiner

Troszyński

a

b

c