Samuel Zborowski - próba

Uderzający — więc chciał tę nadbrzeną
Widziec krajnę — co trumien dotyka
Więc chciał najswiętszą pannę widziec snieżną
Ktorą łancuch gwiazd w niebiosach spotyka
Okrąza.... tęczą jej białoście plami
J chciał rozmowę jej słyszeć z gwiazdami
mgłach
Snieżną w posępnych gwiazd mowioną smutnie
A wszystko to chciał zobaczyć na płotnie
Nim nazwał mistrzem: jakiego malarza
U nas... gdy sądzą jakiego pisarza
A on na chwile głos i lutnią złozy
To mowią — milczy — bo niebo otworzy
Milczy — bo zbiera teraz silę duszy
Ktorą kraj wskrzesi — i z mogiły ruszy
Więc choć upadnie jaki brat Jkara
To przy narodzie poezya i wiara._
Gdyś architektem... a jest jakaś bryła
Z ktorej lud sobie, miec kolumnę marzy
To myśli zaraz że będzie swieciła
W nocy... jak miesiąc z płomieniem na twarzy
J chce azeby niebiosa ubodła
J gwiazdy czołem słonecznym uderzy
Albo w nią snycerz takie serce włozy
J gwiazdy wszystkie mu do kraju wiodła
A mniejszych nie chce, dla swoich rycerzy
W polnocy niemi ogirlandowana
strach
Coś[?] w takim kraju ty jako ptak w szkodzie
U nas więc sztuka, to oczekiwana
Jakby cudowny wid swiętego jana
ptasznik na usadce
Na wstręcie... myślom młodym
Wychowujący szpaka w złotej klatce
U nas gdy powie wieszcz kolumny głowa
się kolumna
To się Jndyj ta duchowi krysli
Z [—] z ktorych lecą wielkie słowa
A ja wziąwszy taki głos
Ze słowika jestem kos
A to wszystko są nonsensa
Te moje wierszyki nowe
Gdzie się mój język wałęsa
I bawi zęby trzonowe
A to wszystko są nonsensa
Te moje wierszyki nowe
Gdzie się mój język wałęsa
I bawi zęby trzonowe

Rękopis - dramat

k.13v

k.14r

k.14v

k.15r

k15v

k.13r

k.2r

k.10r

k.10v

k.2v

k.4r

k.4v

k.24r

k.2v pr

k.4r pr

k.4v pr

k.1r(a)

k.1v(a)

2r(a)

2v(a)

k.3r(a)

k.3v(a)

k.4r(a)

k.4v(a)

k.5r(a)

k.5v(a)

k.6r(a)

k.6v(a)

k.7r(a)

k.7v(a)

k.8r(a)

k.8v(a)

k.9r(a)

k.9v(a)

k.10r(a)

k.10v(a)

k.11r(a)

k.11v(a)

k.12r(a)

k.12v(a)

k.13r(a)

k.13v(a)

k.14r(a)

k.14v(a)

k.15r(a)

k.15v(a)

k.16r(a)

k.16v(a)

k.17r(a)

k.17v(a)

k.18r(a)

k.18v(a)

k.19r(a)

k.19v(a)

k.20r(a)

k.20v(a)

k.21r(a)

k.21v(a)

k.22r(a)

k.22v(a)

k.23r(a)

k.23v(a)

k.24r(a)

k.24v(a)

k.25r(a)

k.25v(a)

k.26r(a)

k.26v(a)

k.27r(a)

k.27v(a)

k.28r(a)

k.28v(a)

k.29r(a)

k.29v(a)

k.30r(a)

k.30v(a)

k.31r(a)

k.31v(a)

k.32r(a)

k.32v(a)

k.33r(a)

k.33v(a)

k.34r(a)

k.34v(a)

k.35r(a)

k.35v(a)

k.36r(a)

k.36v(a)

k.37r(a)

k.37v(a)

k.38r(a)

38v(a)

s.53(a)

s.54(a)

s.55(a)

***
(Nad kaskadą — Książę lamentujący)
Niechże mię teraz w grobowcu położą,
Niech stare kości moje tam próchnieją.
Ciemne mię bramy piekielne nie trwożą,
Tu się rozstałem z jedyną nadzieją,
Tu… w tej przepaści… dziecko mi jedyne
Leży… niechże ja z moim dzieckiem ginę…
Nie mówcie mi już — o mękach narodu…
Cóż naród… dla mnie… bezdzietnego… człeka?
Serce się moje nagle stało z lodu
I myśl od ludzi jak zbójca ucieka,
I brata w żadnym człowieku nie widzi,
I zamiast kochać ludzi — nienawidzi.
Pójdę i skarby moje będę kopał w ziemię,
〈 I będę myślał o skarbach wkopanych,
Uczynię sobie z nowych mocy plemię,
I pełno podziemnych dzieci trumnianych
Urodzę sobie… 〉
I będę myślał o… złota kopicach,
Jakby to było moje nowe plemię
Ze mnie… leżące pod ziemią — w trumnicach.
Z temi garnkami myśli moje ciemne
Siądą, jak czarne upiory podziemne.
I już przed świata… piorunowym końcem
Nie zadrżę… ani już podniosę czoła,
Gdy wszystko, co tu umarło pod słońcem,
Piorun ostatni do życia zawoła,
Bo proch napełnił ciała mego skrzynię,
Bo dziś wymarłem cały — w moim synie…
Nie bierzcie mię stąd — ale na tych skałach
Pozwólcie zostać. — A przykryjcie dachem,
Albo na słońca tak zostawcie strzałach
Skałę… kwiateczków tych leśnych zapachem
Nieorzeźwioną...... I mówcie…, kto spyta,
Że stary książę trup…

TEST

Test - ramka genetyczna

proba

k. 2v

k. 29v

bla bla bla bla bla bla bla bla bla

Lucyfer Ojciec Bukary

O smętny o kochany, srodze ty oszukany

Eolion Helion Helion Helion(Faraon) – Eolion – Helion

Helion(Faraon) - Helion - Eolion

O smętny o kochany, srodze ty oszukany

Eolion

O smętny, o kochany, srodze ty oszukany

Tu sobie idzie tekst, w którym pada cytat: O smętny, o kochany, srodze ty oszukany!Samuel Zborowski, Juliusz Słowacki I dalej tekst.

"Samuel Zborowski - próba"

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis

"Samuel Zborowski - próba" · Rękopis - dramat

"Samuel Zborowski - próba" · TEST

Wszystkie właściwości artefaktu

Rękopis

Rękopis - dramat

TEST