1.space
Modnie urządzone mieszkanie – wszędzie starannie dobrane akcesoria, niebanalne oświetlenie, konsekwentna kolorystyka – znak, że zamożny i niestary właściciel powierzył swoje wnętrze profesjonaliście. Uwagę zwraca duża ilość sprzętu audio w interesujących konstelacjach i miejscach (choć nie brakuje i telewizora).
2.metatext
Być może właściciel mieszkania jest wytrawnym audiofilem, a może, po prostu, jak większość ludzi, boi się ciszy i lubi, żeby mu „coś grało” przez cały czas.
3.space
W łazience – radio wbudowane w ścianę.
4.appearance
Gregor Senso budzi się z „niespokojnych snów” w łóżku z modną pościelą, w piżamie stanowiącej barwne pendant do ścian sypialni.
5.movement
Wstaje, idzie do łazienki i machinalnie włącza radio, z którego płynie łagodnie ożywiająca muzyka. Senso bierze szczoteczkę do zębów, nakłada na nią pastę i starannie myje zęby. Dopiero teraz odkręca wodę i nalewa do szklanki; jeszcze tylko płucze szczoteczkę pod strumieniem wody i teraz nabiera wody do ust.
6.audio
W radiu rozlega się ostry, agresywny dżingiel.
7.communication
(dziarsko, lecz beznamiętnie)
8.movement
Nie wiadomo, co się stało, lecz oto Senso z wodą w ustach nagle zaczyna się dusić i dławić, woda wypływa mu z nosa i ust – w dodatku wygląda na to, że jest jej znacznie więcej, niż mogłaby pomieścić szklanka, czego Senso akurat nie może zauważyć, ponieważ zajęty jest, by tak rzec, walką z żywiołem.
10.movement
Woda zalewa twarz Senso rozlewa się na podłodze i ciągle jej przybywa.
11.movement
Na wpół uduszony, czy raczej: utopiony, Senso odruchowo dotyka ręką radia. Dotknięcie sprawia, że radio milknie. Senso wykrztusza wodę. Oddycha głęboko, patrzy na swoje odbicie w lustrze – pobladłą, przestraszoną twarz. Kręci głową z niedowierzaniem. W końcu uśmiecha się do siebie krzywo.
1.space
Budynek wielkiego banku, część administracyjna, nie przeznaczona dla klientów. Lekka postmodernistyczna architektura przeczy tradycyjnym wyobrażeniom o solidności i grawitacji.
2.movement
Przez duże oszklone drzwi wchodzi Senso, w garniturze i z teczką. Chce szybko przejść przez hall, ale zatrzymuje go umundurowany Strażnik.
3.communication
(niechętnie)
4.communication
(nieprzytomnie)
5.communication
(zdziwiony)
6.communication
przełyka ślinę)
7.communication
(ogromnie zdziwiony)
8.movement
Z kąta wychodzi kobieta z dwójką dzieci.
9.psyche
(skonsternowany)
10.psyche
Senso stoi zakłopotany i patrzy na kobietę z dziećmi, nie wie, co powiedzieć.
11.audio
Nagle, jak wybawienie, rozlega się sygnał telefonu komórkowego
12.psyche
Senso uśmiecha się z ulgą,
13.movement
wyciąga telefon, dyskretnie odwraca się tyłem do Strażnika i kobiety.
14.communication
(do telefonu)
16.movement
Senso powoli, jakby mimowiednie, zaczyna iść w kierunku schodów, nie przestając mówić „tak”. Wchodzi lekko po schodach zasłuchany w swoją „komórkę”. Strażnik, kobieta i dzieci patrzą oniemiali, jak Senso znika w korytarzu.
1.space
Wielki nowoczesny gabinet kierownika działu analiz polskiej filii holenderskiego Rembrandt Banku.
2.psyche
Senso pracuje przy komputerze: kolumny liczb, nic poza liczbami. Senso jest nimi całkowicie pochłonięty: długie rzędy cyfr snują jakieś fascynujące opowieści, mówią do Senso, a on je rozumie. Jasne, że Senso to pracoholik, żadnej taryfy ulgowej, nic „na pół gwizdka”.
3.audio
Pukanie do drzwi,
4.movement
wchodzi Sekretarka.
5.appearance
Dyskretnie elegancka, jawnie piękna, po matczynemu opiekuńcza,
6.movement
wchodzi z tacą, na której stoją pudełeczka z orientalnym jedzeniem.
7.communication
(zajęty cyframi)
8.movement
Sekretarka stawia tacę na biurku Senso.
9.communication
(uradowana)
10.movement
Sekretarka wychodzi. Senso odsuwa krzesło, prostuje plecy, wykonuje jakąś namiastkę ćwiczeń. Otwiera kartoniki z potrawami i je łapczywie, potem zaczyna pić kawę. Włącza radio
11.audio
prawie natychmiast rozlega się dżingiel ostry jak nóż
12.psyche
a że Senso szybko się uczy (powiedzmy raczej: jego ciało szybko się uczy)
13.movement
więc pomny porannych wypadków odstawia kubek z kawą
14.psyche
(„żadnych płynów w ustach podczas słuchania informacji” – mówi mózg i przekazuje to polecenie od razu do ręki, pomijając to, co można by, z pewną przesadą, nazwać świadomością Gregora Senso)
15.psyche
Dalszego ciągu „Informacji” już nie słychać, albowiem Senso, ni z tego, ni z owego, zaczyna drżeć i szlochać – mogłoby to wyglądać jak niespodziewany przypływ współczucia dla rannych górników! Ten obraz byłby na swój sposób piękny i poruszający: proszę, oto bankowiec w garniturze, przy biurku, „współ-odczuwa”, jak by powiedział filozof Scheler, z nieznanymi sobie ludźmi! Jednak cichy szloch Senso zamienia się w skowyt, a skowyt – w zwierzęce wycie (a o takim natężeniu „współ-odczuwania” Scheler nie wspomina).Senso wyje z bólu pełnym głosem. Wyje i zrywa z siebie marynarkę, potem koszulę. Krzycząc, wyciąga przed siebie nagie ramiona. Widzi, jak skóra gwałtownie czerwienieje, jak się marszczy, jak wybrzusza w wielkie pęcherze, zamieniając się powoli w czerwoną ranę („jak na Discovery Channel!” – myśli mózg). Senso nie przestaje krzyczeć.
1.space
Wejście do Rembrandt Banku.
2.movement
Senso z trudem gramoli się z taksówki, ma obolałe, obandażowane ramiona. Podchodzi do wielkich oszklonych drzwi, próbuje otworzyć, napierając na nie wszystkimi częściami ciała, oprócz rąk, ale bez skutku. W końcu wypada mu teczka, którą trzymał pod pachą. Strażnik (inny niż ten w części 2.) otwiera drzwi, podaje Senso teczkę.
3.appearance
Senso jest blady, spocony, drży z wysiłku.
4.movement
Senso wchodzi z trudem na schody.
5.movement
Senso nagle przystaje, chwyta za poręcz, kuli się, jakby przeszył go… nagły ból – ale... nie, nie upada. Idzie dalej.
6.movement
Senso, słaniając się, wchodzi na szczyt schodów i znika w korytarzu.
1.space
Modny pub dla młodych z sukcesem (ale to jeszcze nie Ermitaż).
2.movement
Po długim, pracowitym dniu Senso je obiad przy barze. Obandażowane ręce nieporadnie manewrują sztućcami, kawałki jedzenia co chwilę spadają mu na kolana.
3.communication
(niechętnie)
4.communication
(dyskretnie)
5.communication
(kiwa głową ze zrozumieniem)
6.communication
(przytakuje z pełnymi ustami)
7.communication
(odsuwając talerz)
8.communication
(zrozumiał)
9.movement
Senso płaci i wychodzi. Barman, uprzątnąwszy resztki z baru, włącza sobie małe radyjko stojące pod barem.
10.audio
Rozlega się dżingiel ostry jak nóż.
11.movement
Barman przeciera szkło. Je chipsy.
1.space
Mieszkanie Senso, poranek.
2.movement
Zaspany Senso zmierza do łazienki. Zaczyna, jak zawsze, od umycia zębów. Ze szczoteczką w ustach odruchowo chce włączyć radio wbudowane w ścianę łazienki, ale palec zastyga w powietrzu
3.metatext
(jako się rzekło, ciało Senso szybko się uczy)
4.appearance
warz Senso, zwykle nieruchoma, teraz zmienia się jak ekran telewizora na kanale MTV
5.metatext
– to refleks wewnętrznej walki, jaka toczy się w świadomości Senso – bo z jednej strony „to czyste szaleństwo myśleć, że...”, a z drugiej ból rąk, niestety, najzupełniej rzeczywisty. Oto wynik walki:
6.movement
Senso, z westchnieniem, naciska jednak klawisz
7.psyche
(„nie dajmy się zwariować”)
8.movement
ale na wszelki wypadek wyjmuje szczoteczkę z ust.
9.audio
Rozlega się ostry dżingiel
10.movement
ciało Senso przezornie kuli się w oczekiwaniu na cios.
11.audio
(radosna muzyka)
12.appearance
Senso przerażony i osłupiały patrzy na swoje wbudowane w ścianę radio.
2.space
sklepu z męskimi ubraniami
3.movement
Ogląda marynarki. Podchodzi Ekspedientka.
4.audio
W tle łagodna muzyka.
5.communication
(uśmiechając się)
7.communication
(bez uśmiechu)
8.communication
(uśmiecha się przepraszająco)
9.communication
(rzuca spojrzenie na posturę Senso)
10.communication
(nagle przestraszony)
11.movement
Senso jest w połowie drogi do przymierzalni,
12.audio
kiedy łagodna muzyka urywa się, ucięta znajomym dżinglem.
13.movement
Senso staje jak wryty.
14.audio
Ktoś przerwał nadawanie „Informacji” w połowie zdania – to ekspedientka przy kasie. Chwila poszukiwań, i z radia znów płynie łagodna muzyka.
15.movement
Senso rozgląda się z otwartymi ustami.
16.communication
(raptownie olśniony)
17.communication
(krzyczy w radosnym uniesieniu)
18.psyche
Oszołomiony niespodziewanym odkryciem
19.movement
Senso rusza do przymierzalni.
1.appearance
Senso z gustowną papierową torbą, w której jest nowa marynarka,
2.movement
wraca do swojego gabinetu.
3.movement
Włącza komputer,
4.space
pojawiają się szeregi liczb
5.appearance
Senso wpatruje się w nie z uwagą
7.movement
Senso porusza się niespokojnie.
8.metatext
Może bolą go rany na rękach (a w ciszy ból jest na pewno wyraźniejszy)
9.movement
więc Senso wyciąga rękę i włącza radio – całkiem spokojnie, ręka nie stawia oporu
10.metatext
bo Senso, po iluminacji w sklepie z ubraniami, wie teraz coś, czego sobie wcześniej nie uświadamiał.
11.audio
Z radia płynie muzyka, ale już po chwili ostry dżingiel zwiastuje informacje.
12.metatext
Jednak Senso nie wpada w popłoch, o nie!
13.movement
Teraz z satysfakcją chwyta gałkę, dzięki której można zmieniać stacje,
14.audio
i po chwili znowu słychać muzykę!
15.metatext
Bo Senso jest wolny, Senso ma wolność wyboru (stacji)!
16.audio
Z radia płynie kojąca muzyka,
17.psyche
Senso rozmawia z liczbami,
18.audio
kiedy znów rozlega się dżingiel ostry jak nóż
19.metatext
(najdziwniejsze, że TAKI SAM jak poprzednio)
20.movement
Senso chwyta gałkę i zmienia stację
21.audio
chwila muzyki i znowu TEN dżingiel!
22.metatext
Sytuacja robi się groźna,
23.psyche
Senso porzuca liczby
24.appearance
siedzi teraz twarzą do radia, blady i skupiony jak pilot bombowca.
25.movement
Operuje gałką
26.psyche
szukając wciąż nowej stacji z muzyką, w której mógłby się schronić przed ścigającym go dżinglem.
27.appearance
Z kroplami potu na czole
28.movement
kręci gałką jak oszalały
29.metatext
(bo dżingiel nie tylko depcze mu po piętach, ale czasem, podstępnie, wyprzedza go i ZACZAJA SIĘ w stacji, do której właśnie Senso zmierza). Mogłoby to przypominać jakąś grę komputerową, gdyby nie obecny tu NAJPRAWDZIWSZY STRACH, o którym komputerowcy mogą tylko marzyć!
30.movement
Być może dlatego Senso nie wypuszcza gałki z rąk
31.psyche
„Ach, powinienem TO wyłączyć, ale jeszcze tylko jedna stacja!”)
32.metatext
Senso dobiega do końca skali częstotliwości. Przyparty do muru, miota się przez chwilę jak w pułapce, próbując się wyrwać poza skalę – ale gałka stawia opór, więc Senso rozpoczyna bieg w drugą stronę, z powrotem! Pierwsza stacja, druga, trzecia... i Senso uświadamia sobie, że przegrał: teraz już WSZYSTKIE stacje opanowane są przez dżingiel! Nie ma dokąd uciec, nie ma gdzie się schronić!
33.audio
Dzwoni telefon na biurku
34.movement
i równocześnie do pokoju wpada przejęta Sekretarka.
35.movement
Zaskoczony Senso puszcza gałkę radioodbiornika. Podnosi słuchawkę.
37.communication
(z nieukrywaną satysfakcją)
38.space
Biurko, o które opiera się Senso, zaczyna drżeć i podskakiwać. Senso odsuwa się, i w tej samej chwili jego wzrok pada na pękającą ścianę.
39.space
Kawałki sufitu lecą na głowę Senso.
40.space
Wielki regał odchyla się od ściany i spada wprost na Senso. Spadają papiery, teczki, dyskietki.
41.audio
Z radia dobiega tryumfująca muzyka.
1.space
Szpital. Na sali w łóżku leży Senso, śpi.
2.appearance
zęść ciała ma w bandażach i opatrunkach, gdzieniegdzie zaś widać gładkie, twarde, lekko błyszczące i zaokrąglone gipsowe powierzchnie.
3.space
Na sali, w dziesięciu podobnych łóżkach, leżą mężczyźni, patrzą w sufit, z rzadka czytają, niektórzy mają na stolikach miniaturowe telewizorki. Mężczyzna leżący najbliżej Senso patrzy w ekran takiego telewizora – na ekranie spiker z twarzą nabrzmiałą urzędowym bólem szykuje się do odczytywania „nekrologów”.
4.communication
(przyglądając się uważniej zdjęciom w telewizorze)
5.movement
Senso porusza się niespokojnie. Otwiera oczy.
7.communication
(patrząc na Senso z nieukrywaną satysfakcją)
8.appearance
Senso drży w konwulsjach. Z oczu ciekną mu łzy.
9.communication
(z drugiego końca sali)
10.psyche
zaciął się w sobie i nie zamierza ściszać telewizora
11.movement
Senso „wykonuje działanie” – gwałtowny ruch ciałem. Spada na podłogę.
2.movement
Dwóch lekarzy idzie korytarzem. Przystają przed drzwiami.
3.communication
(zdziwiony)
4.movement
Lekarz I otwiera drzwi i Lekarz II wchodzi do pokoju
5.appearance
w którym, nieruchomo, z otwartymi oczami, leży Senso
6.movement
achylając się nad Senso, Lekarz II przystępuje do badania: najpierw specjalnym młoteczkiem uderza delikatnie w określone punkty ciała, sprawdzając odruchy mięśniowe, potem ogląda dno oka przy pomocy oftalmoskopu. W końcu bierze igłę i kłuje nią twarz Senso symetrycznie po obu stronach.
7.communication
(szeptem)
8.communication
(z błyskiem zainteresowania w oczach)
9.communication
(Senso zaczyna kaszleć, jakby na wspomnienie wypadku w łazience)
10.communication
(zdziwiony)
11.communication
(Lekarz II zamyśla się na chwilę)
12.communication
(domyślnie)
13.communication
(wybucha)
14.communication
(przerywa mu zniecierpliwiony)
15.communication
(nagle poważnieje)
16.communication
(łagodnie)
18.communication
(olśniony nagłą myślą)
19.communication
(z nadzieją)
20.communication
podejrzliwie)
21.communication
(w popłochu)
22.communication
(z troską)
23.communication
(przerażony)
24.communication
(załamany)
25.communication
(surowo)
26.movement
Lekarz II przygląda się Senso z zainteresowaniem rasowego badacza.
27.movement
Senso z westchnieniem odwraca głowę. Stara się nie przeszkadzać.
1.movement
Przed wejście do Rembrandt Banku zajeżdża taksówka. Taksówkarz wychodzi z auta, otwiera szeroko drzwi i pomaga wyjść pasażerowi.
2.appearance
Senso w bandażach, w gipsie, w nowej marynarce
3.movement
staje przed drzwiami. Taksówka odjeżdża, a Senso próbuje otworzyć drzwi wejściowe.
4.movement
W środku stoi Strażnik
5.metatext
(ten sam, co w scenie 2.)
6.movement
Z zaciętym wyrazem twarzy przygląda się walce Senso ze szklanymi drzwiami. Senso macha ręką do Strażnika, ale ten ani drgnie. W końcu jednak Strażnik rusza się z miejsca i podchodzi do... telefonu stojącego w głębi hallu. Podnosi słuchawkę, przykłada ją do ucha, dyskretnie odwraca się tyłem do Senso.
7.communication
(po chwili)
8.movement
Omdlały Senso powoli osuwa się na ziemię.
1.movement
Senso mknie korytarzem Rembrandt Banku tak szybko, że aż syczy z bólu. Wpada do sali konferencyjnej.
2.appearance
Czekają tam na niego dwaj mężczyźni i Sekretarka – wszyscy wyraźnie zniecierpliwieni.
3.communication
(zdyszany)
4.communication
(uszczypliwie)
5.communication
(ruch w kierunku Sekretarki)
6.communication
(do Senso)
7.movement
Senso i Werner ściskają sobie ręce,
8.psyche
Senso aż blednie z bólu.
9.communication
(łamaną polszczyzną)
10.movement
klepie Senso po ramieniu, Senso zaciska zęby)
11.movement
Wszyscy siadają przy stole, Senso otwiera laptopa,
12.space
na ekranie pojawiają się rzędy cyfr.
13.appearance
Senso zapomina o bólu, opowiada o cyfrach, uśmiecha się.
1.space
Modna restauracja w porze kolacji, przy specjalnie przygotowanym stole siedzą: Van Dyck, Werner, Wanda, dyrektor polskiej filii Rembrandt Banku (a niech mu będzie Wyspiański) oraz Senso. Kolacja na koszt firmy („poprosimy fakturkę do rachunku”), kelnerzy dyskretnie uwijają się wokół stołu, bo żaden z gości sobie nie żałuje – każdy zamawia wyszukane dania i napoje. Puszą się pióra bażantów, buchają ognie dań flambirowanych, lśni czarnym blaskiem kawior, pykają korki od szampanów – można by rzec: uczta dla wszystkich zmysłów!
2.metatext
(Uprasza się Reżysera o dokładne pokazanie tego wytwornego bogactwa kształtów, kolorów i dźwięków.)
3.space
Toczy się rozmowa, tematy zmieniają się szybko: trochę o interesach, trochę o pogodzie, trochę o polityce. Ten ostatni temat wypłynął przy deserach, kiedy zrobiło się syto i luźno (rozpięte marynarki).Właśnie przy truskawkach z bitą śmietaną Van Dyckowi zebrało się na wspomnienia wojenne. Wszyscy z ogromnym zainteresowaniem, potakując niemo głowami, chłoną opowieść przełożonego.
4.movement
(Van Dyck srebrną łyżeczką starannie nabiera odpowiedniej wielkości truskawkę ze śmieszną czapeczką z bitej śmietany na szczycie)
5.movement
(Van Dyck wsuwa truskawkę w śmiesznej czapeczce do ust)
6.movement
(Van Dyck przełyka truskawkę i nabiera nową)
7.movement
(Van Dyck, tak po prostu, wkłada sobie łyżeczkę do ust)
8.appearance
(Van Dyck musiał źle ocenić wielkość truskawki, bo i jemu cieknie z ust czerwony sok)
9.movement
Van Dyck urywa, teraz wszyscy ze zgrozą patrzą na Senso. Senso siedzi blady, wyprostowany, a z wnętrza jego ciała wydobywa się bulgotanie. Senso walczy z całych sił ze swoim ciałem, próbuje zatkać sobie usta serwetką, ale to na nic. Jakaś tajemna siła kurczy spazmatycznie ciało Senso, aż w końcu brzuch Senso wyrzuca z siebie cały wytworny posiłek o temperaturze 36,6 stopnia Celsjusza – wprost na Van Dycka i okolice.
1.space
Długie korytarze Rembrandt Banku,
2.movement
dwaj strażnicy eskortują Senso jak więźnia. Jeden ze strażników trzyma karton z osobistymi rzeczami Senso.
3.metatext
W hallu Strażnik (ten ze sceny 2.)
4.movement
podaje pudło właścicielowi, drugi otwiera drzwi.
5.metatext
(ten ze sceny 2.)
6.communication
W głosie Strażnika nie ma żadnego szyderstwa ani złości – jest za to autentyczne ludzkie współczucie.
7.appearance
Senso przystaje zakłopotany, patrzy na Strażnika, mrugając oczami, jakby coś sobie przypominał. Zdaje się, że jest wzruszony, bo w oczach ma najprawdziwsze łzy!
8.communication
(wzruszony i uroczysty)
9.communication
(Senso wciąga nosem łzy)
10.movement
Strażnik wyjmuje telefon komórkowy z wewnętrznej kieszeni nowej marynarki Gregora Senso. Senso patrzy wzruszony na przedmiot.
11.communication
Strażnik salutuje.
1.space
Poranek w mieszkaniu Senso.
2.movement
Wśród martwej ciszy Senso idzie do łazienki, ale oprócz opróżnienia pęcherza niewiele może zrobić – nie pozwalają mu na to bandaże i gips. Teraz idzie do kuchni, chciałby coś zjeść,
3.space
ale od razu widać, że jest problem z naczyniami – wszystkie, brudne, leżą już w zlewozmywaku.
4.metatext
Zmywanie nie wchodzi w grę.
5.space
W lodówce jakieś szczątki nieświeżego jedzenia i konserwy
6.metatext
(otwieranie konserw nie wchodzi w grę)
7.movement
Na koniec Senso wyciąga otwartą torbę płatków śniadaniowych, rozsypuje je na stole, próbuje jeść palcami, ale ręce szybko się męczą, więc Senso wysuwa język, przyklejając doń sporą porcję płatków i powoli żuje.
8.audio
W ciszy rozlega się ostry dźwięk dzwonka do drzwi,
9.movement
Senso aż podskakuje ze strachu, potem wstaje i człapie w kierunku drzwi. Do mieszkania, jak huragan, wpada Matka.
10.movement
(rozgląda się po kuchni)
11.communication
(pogardliwie)
12.movement
(przygląda się Senso)
13.communication
(przestraszony)
14.communication
(Matka pokazuje kły)
15.communication
(z ulgą)
16.movement
Matka otwiera sobie torbę chipsów i znika w sypialni,
17.space
przez uchylone drzwi migocze niebieska poświata,
18.movement
Senso siedzi przy stole i żuje ziarenka.
19.audio
Nagle z sypialni dobiega przeraźliwy krzyk Matki.
20.movement
Przestraszony Senso otwiera drzwi –
21.appearance
Matka leży na łóżku, trzymając się za lewą pierś, szlocha.
22.movement
Senso przynosi krople, podaje Matce, ta wypija płyn z buteleczki i oddycha głęboko.
23.communication
(Matka wybucha płaczem)
24.appearance
Senso sztywnieje,
25.movement
odsuwa się od Matki.
26.communication
(Senso przestraszony przełyka ślinę)
27.communication
(Matka chwyta się za lewą pierś)
28.psyche
Psychiczny balans Senso zostaje zakłócony.
29.movement
Senso nachyla się nad Matką i wystającymi spod bandaży końcami palców (tymi do pracy na komputerze) chwyta Matkę za szyję.
30.communication
(mówi jak automat)
31.movement
Matka bez większego wysiłku odpycha Senso, który chrzęszcząc gipsem, spada na podłogę. Leży teraz na grzbiecie i macha kończynami, próbując się podnieść.
32.movement
W końcu jednak Matka pomaga Senso wstać.
33.movement
Senso człapie do kuchni, zgarnia ze stołu resztę ziarenek do torby i zanosi Matce.
1.movement
Senso siedzi w modnej restauracji
2.metatext
(tej ze sceny 7.)
3.movement
przy stoliku i je obiad. Je ze smakiem, w skupieniu, całkowicie pochłonięty czynnością jedzenia, co zrozumiałe, zważywszy na obandażowane ręce i głowę. Nagle na jego wielkim talerzu kładzie się cień – tuż obok Senso (odrobinkę za blisko) stanął żebrak. Żebrak nie patrzy w żaden szczególny sposób na Senso ani na jego talerz – żebrak po prostu jest. Milczy i jest.
4.movement
Senso najpierw śmiało ignoruje żebraka, jakby go w ogóle nie było: z nagle nabytą swobodą zaczyna dłubać w zębach,
5.metatext
co ma być miażdżącym dowodem na nieistnienie żebraka, albowiem Senso nie dłubałby w zębach w obecności żadnej ludzkiej istoty. Kiedy dowód „z dłubania” nie robi na żebraku najmniejszego wrażenia,
6.movement
Senso zaczyna groźnie rozglądać się po sali.
7.metatext
Ponieważ szyja Senso jest w nie najlepszej formie, więc owo „rozglądanie się” nie dość, że jest arcybolesne, to jeszcze, na dodatek, wygląda karykaturalnie – doprawdy, takiego „rozglądania” trudno się przestraszyć.
8.movement
Jednak Senso się nie poddaje, i teraz próbuje zmieść żebraka obojętnością swojego spojrzenia! Wbija wzrok w żebraka i patrzy nań nieustępliwie.
9.metatext
Cóż, kiedy spojrzenie żebraka przewyższa swoją obojętnością spojrzenie Senso, a w dodatku, patrząc tak na żebraka, Senso musi, chciał nie chciał, zobaczyć
10.appearance
kartkę, którą ten trzyma w rękach. Na kartce dużymi czarnymi literami napisano lakonicznie, a tym samym jakby obojętnie: „JESTEM GŁODNY”.
11.psyche
Senso jest wstrząśnięty zwięzłością napisu.
12.metatext
Jak to: żadnych opowieści o licznej rodzinie, bezrobociu, AIDS; żadnego proszenia i żadnego „Bóg zapłać”! Tylko to obcesowe: „Jestem głodny”! Jak można w ogóle przychodzić z czymś takim do restauracji?
13.psyche
Tego jest Senso za wiele
14.movement
więc końcami palców (tymi do pracy na komputerze) wykonuje tuż nad serwetą ruch, jakby coś strzepywał ze stolika.
15.movement
(stając za żebrakiem)
16.communication
(do Senso)
17.communication
(Barman coś sobie przypomniał)
18.movement
Senso kiwa głową i z ulgą wraca do jedzenia. Podnosi do ust widelec, na który nabił był właśnie kolorowy kęs: mięso, frytka, pomidor. Wkłada kęs do ust i próbuje przełknąć – ale nie może, więc dyskretnie wypluwa kawałki i próbuje osobno, najpierw mięso – nie da rady! Ale może choć pomidor, lub frytka! Nic z tego! Jakby ktoś zacementował mu przełyk! Senso posuwa się nawet do tego (wprzód rozejrzawszy się, czy nikt nie widzi), że wkłada sobie widelec do gardła, sprawdzając, jaki to rodzaj przeszkody uniemożliwia mu jedzenie. Słychać co prawda jakieś dziwne zgrzytanie, ale tak czy siak o przeszkodzie Senso dalej nic nie wie. Senso z westchnieniem składa sztućce z boku talerza, jak nakazuje savoir-vivre.
19.metatext
To znak, że nie będzie już więcej jadł.
1.movement
Senso wraca z modnej restauracji do swojego mieszkania
2.space
W kuchni nastąpiła jakaś bajkowa odmiana, bo wszystko lśni, naczynia pozmywane, coś smakowitego stoi na stole i czeka na gospodarza domu. Na środku kuchni stoi siedemnastoletnia dziewczyna i gra na skrzypcach. Przez uchylone drzwi sypialni migocze niebieskie światło, słychać charakterystyczny dialog.
3.communication
(kobiecym głosem)
4.communication
(męskim głosem)
5.communication
(kobiecym głosem)
6.communication
(do dziewczyny stojącej w kuchni)
7.communication
(wskazując danie stojące na stole)
8.communication
(patrzy łakomie na risotto)
9.communication
(patrzy na migoczące wejście do sypialni)
10.movement
Senso wchodzi do pokoju obok sypialni.
11.space
Obok ławy i foteli dla gości stoi kanapa,
12.movement
Senso kładzie się na kanapie, nie zapalając światła. Przez chwilę obraca się nieporadnie, próbując znaleźć bezbolesną pozycję, w końcu zastyga w bezruchu.
1.movement
Senso leży w ciemnościach w łóżku, oczy ma szeroko otwarte, patrzy w sufit.
2.space
Na suficie migotają światła przejeżdżających samochodów.
3.metatext
W końcu jednak Senso musiał zasnąć,
4.space
bo światła na suficie przybierają charakterystyczny prostokątny kształt wypełniony niebieską poświatą. Na ekranie tego sennego telewizora pojawia się niewysoki mężczyzna o śniadej cerze, ubrany w kolorowe poncho, sombrero, z gitarą w rękach – jednym słowem: najprawdziwszy Meksykanin.
5.appearance
Teraz widać siedzącą obok na krześle kobietę w ludowym stroju meksykańskim;
6.communication
kobieta uśmiecha się do Senso i macha mu ręką.
7.communication
Mężczyzna uśmiecha się porozumiewawczo do Senso
8.movement
i wykonuje na gitarze fragment szybkiej znanej meksykańskiej melodii.
9.communication
(Pereira mruga okiem do Senso)
10.movement
(mężczyzna gra lawinę dramatycznych akordów)
11.appearance
Conchita zaczyna szlochać.
12.communication
(oburzony)
13.movement
(mężczyzna znów wtóruje sobie dramatycznymi akordami)
14.communication
(z goryczą)
15.appearance
Conchita szlocha jeszcze bardziej.
16.communication
(tragicznie)
17.appearance
Conchita zawodzi.
18.communication
Zapłakana Conchita kiwa głową.
19.appearance
Conchita zanosi się łkaniem.
20.communication
(zniecierpliwiony)
21.space
Z sufitu zaczyna kapać woda. Na ekranie pojawiają się paski, migotają przez chwilę i nagle wszystko znika.
1.movement
Do ciemnego pokoju wchodzi Greta, w rękach trzyma miskę z mlekiem. Nie zapalając światła, podchodzi do kanapy, na której leży Senso.
2.space
Smuga światła wpada przez uchylone drzwi z przedpokoju.
3.communication
(otwierając oczy)
4.movement
Senso próbuje napić się mleka z miski, ale płyn wypływa mu z ust.
5.communication
(mówi z trudem)
6.communication
(z nabożnym zdumieniem)
7.movement
Senso jednym uderzeniem wytrąca Grecie miskę z rąk. Miska spada z hukiem na podłogę, wylewa się mleko. Przestraszona i zdumiona Greta patrzy na brata. Senso musi być bardzo zdenerwowany, bo oddycha szybko, a z jego ust wydobywa się dziwny pisk.
8.movement
Greta podnosi miskę z podłogi.
9.communication
(szlocha)
10.communication
(ze smutkiem)
11.movement
Senso szlocha. Greta układa go na poduszkach. Jeszcze tylko parę konwulsji, wysuszone palce prostują się i kurczą, Senso tężeje i zastyga nieruchomo. Greta siedzi przy nim w ciemnościach, ale Senso już się nie porusza.
2.appearance
Senso leży nieporuszony na kanapie, ma zamknięte oczy. Jeżeli coś się zmieniło w jego wyglądzie od wczorajszego wieczora, to bandaże i opatrunki – teraz odstają od ciała Senso, jakby „spuchły”. Wydaje się, że zaraz odpadną, jak kawał martwej skóry albo wylinka węża.
3.audio
Rozlega się stukanie w ścianę.
4.communication
(stukając do drzwi)
5.communication
(stuka jeszcze raz)
6.communication
(przez drzwi, słodko)
7.communication
(zza ściany)
8.movement
Senso leży wciąż nieporuszony, ale nagle... otwiera oczy! Patrzy w sufit, potem na swoje bandaże, próbuje się podnieść, ale nie jest to proste, skoro objętość Senso za sprawą „spuchniętych” bandaży znacznie się zwiększyła. Senso walczy z kocem, który szczęśliwie sam się zsuwa z wielkiego, okrągłego brzucha Senso, potem parę zamachnięć nogą i Senso siada na kanapie.
9.communication
(poufnie)
10.communication
(szuka słowa)
11.communication
(słodko)
12.movement
Senso otwiera drzwi.
13.appearance
W oczach Dyrektora widać przestrach i niedowierzanie, uśmiech lekko wiotczeje, lecz nie znika.
14.communication
(gorliwie)
15.movement
Greta biegnie do kuchni. Wraca z nożyczkami. Próbuje ciąć nimi gips, ale bez efektu. Biegnie więc znowu do kuchni i wraca z... dwoma wielkimi nożami. Jeden daje Matce.
16.movement
Matka i Greta wbijają noże w gipsowe części opatrunku, odcinają go, kawałek po kawałku odsłaniając nagie ciało Senso
17.appearance
i oto stoi, całkowicie wyłuskany pośród gipsowych skorup, nagi, o skórze promieniejącej niesamowitym blaskiem.
18.communication
(zachwycony)
19.movement
Wszyscy patrzą na Senso z zachwytem,
20.metatext
ale bo też i jest na co popatrzeć:
21.appearance
Senso wygląda prawie jak świeżo narodzona Wenus z obrazu Botticellego.
22.movement
Matka, Greta i Dyrektor nieśmiało zaczynają go dotykać (Dyrektor próbuje polizać dyskretnie niebywałe ciało Senso).
23.appearance
Senso stoi nieporuszony
24.unknown
reszta syci się jego doskonałością.
25.communication
(patrząc na zegarek)
26.communication
(wzdycha)
27.appearance
Senso stoi nieporuszony.