1. [scena 1] (0)
2. [scena 2] (0)
3. [Scena 3] (0)
4. [scena 4] (0)
5. [scena 5] (0)
6. [scena 6] (0)
7. [scena 7] (0)
8. [scena 8] (0)
9. [scena 9] (0)
10. [scena 10] (0)
11. [scena 11] (0)
12. [scena 12] (30)
1.
Co mu się stało?
2.
Stracił przytomność?
3.
Jak on się zachowuje?
4.
(zdziwiony)Na dźwięk?
5.
(szeptem)Czuje pan?
6.
To świetnie! Byłoby źle, gdyby... nie bolało.
7.
Oczywiście! To całkowicie normalna reakcja! Każdy tak reaguje!
8.
Każdy ZDROWY człowiek powinien reagować tak jak pan!
9.
Rzecz jasna, istnieją pewne indywidualne różnice – jedni czują bardziej, inni mniej...
10.
Pan – bardziej! Zgoda! Wszystko to może być skutkiem wypadku, chociaż ja nie mogę tego teraz stwierdzić.
11.
A pamięta pan, jak to się zaczęło?
12.
(zdziwiony)Nic pan nie czuł?
13.
Hm! Może w pańskim życiu wydarzyło się coś szczególnego? Coś, co sprawiło, że nabawił się pan takiej... niezwykłej wrażliwości...
14.
Żadnych kłopotów w pracy?
15.
A w życiu prywatnym?
16.
Zupełnie?
17.
Ale co?
18.
Cena, powiada pan? (Lekarz II zamyśla się na chwilę) Być może...Być może to jest... cena!
19.
(sucho)Teraz niczego nie mogę stwierdzić. Musiałbym zrobić jakieś dodatkowe badania. (olśniony nagłą myślą) Chociaż... Chociaż... Być może...
20.
Może to nie pan!
21.
Może to pańskie ciało... Tak, CIAŁO! Wzięło na swoje barki jakąś niezwykłą… misję!
22.
Misję uładzenia się z tym, co dla PANA okazało się za trudne. (podejrzliwie) Pan się... przystosowuje, Senso? Co?
23.
Został pan wybrany!
24.
A któż to może wiedzieć? (z zazdrością) Bierze pan udział w procesie. Bo to jest proces, panie Senso! Piękny i wzniosły! I wciąż taki sam, od milionów lat! (z troską) Choć muszę pana ostrzec: nie każda próba kończy się sukcesem. Możliwe nawet, że to się nie uda...
25.
Ciiii! Bądźmy dobrej myśli.
26.
Przecież sam pan powiedział, że to cena?
27.
Widzi pan, w dzisiejszych czasach często się zdarza, że dusza... to znaczy... (uśmiecha się przepraszająco) chciałem powiedzieć: psychika, niewłaściwie pielęgnowana, ignorowana, narażona na nieustanną walkę z trującym otoczeniem jak wątroba alkoholika, więc ta dusz... psychika, ona... ulega, by tak rzec, całkowitej marskości! Traci tę swoją cudowną sprężystość, tę niebywałą zdolność amortyzowania świata, dla której została stworzona, i... sztywnieje! A potem powoli obumiera. Z czasem jeszcze trochę uwiera w niektórych sytuacjach, lecz najczęściej, jako zupełnie zbyteczna, zostaje... wydalona! W ten lub inny sposób.
28.
I wtedy ciało przejmuje funkcje tej, no... do diabła! Ciało staje się duszą! Bo ciała już tak łatwo zignorować się nie da! Prawda, panie Senso? I trudno o nim zapomnieć! Zwłaszcza jak boli!
29.
(surowo)Nic! Absolutnie nic! Proszę tylko nic nie robić! Bo tutaj na nic nie ma pan wpływu! Niech pan to sobie zapamięta i... nie przeszkadza!
30.
Piękny, piękny proces... I nie przeszkadzać! Nie przeszkadzać!
13. [scena 13] (0)
14. [scena 14] (0)
15. [scena 15] (0)
16. [scena16] (0)
17. [scena 17] (0)
18. [scena 18] (0)
19. [scena 19] (0)
20. [scena 20] (0)
21. [scena 21] (0)
22. [scena 22] (0)
Epilog 23. [scena 23] (0)
Epilog 24. [scena 24] (0)