(1911–2004), poeta, prozaik, eseista, tłumacz, laureat literackiej Nagrody Nobla (1980). Po wybuchu II wojny światowej został ewakuowany do Rumunii, skąd przedostał się do Wilna, gdzie zatrzymał się po nieudanej próbie przedostania się przez Szwecję na Zachód. Latem 1940 r. przyjechał do Warszawy, od 1941 r. pracował jako woźny w Bibliotece Uniwersyteckiej. Jako członek socjalistycznej partii Wolność brał udział w działalności konspiracyjnej. Współpracował z podziemną Radą Teatralną i z prasą konspiracyjną, wygłaszał odczyty na tajnych zebraniach literackich. Po wojnie pracował w dyplomacji jako attaché kulturalny w Stanach Zjednoczonych oraz w Paryżu. W 1951 r. poprosił o azyl polityczny we Francji, w 1960 r. przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał literaturę słowiańską na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, w 1993 r. powrócił na stałe do Polski. W 1989 r. otrzymał wraz z bratem Andrzejem tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata(Sylwia Chwedorczuk)