- jako Helion (2)
- jako Eolion (1)
Wszystkie zmiany
Wszystkie właściwości artefaktu
i czuć...
Przyczyn... rzeczy zjaw
Ha.. helion...
— Coż tu? czy zasnął moj ojciec
— Zasnął....
— A przy nim niema nikogo....
— Są xięża...
Nic książe nie słyszałeś? —
— Nic...
— Szczęku oręża?
— Nic.....
— Ani zadnych głosow.....
— Prócz nocnego stróża
Ktory zawołał — północ....
— Nic więcej?
— Z podworza
Ktoś głośno krzyknął Jezus!
Jasnie oświecony
Pan niechaj tam nie wchodzi —
— Frater
Trup cały czerwony
Teraz dopiero bladnie
— Ach moj Ojciec
— W niebie Z niebem
Ja ziemią — a wy braciszki myślcie o pogrzebie
wy się mnichy zajmijcie pogrzebem
Mgły
W jednej duchów kolumnie
Dziś wielki sąd i strach
Cała w ogniu i w skrach
Twarz
Gdzie zagrzmiało?
Nie umnie?
Słuchajcie mnie... gdyby tu kto teraz z mogiły
Wszedł — czybyście się bali
— A niech Pan Bóg strzeże...
— Przez tę salę duch przejdzie... On wam nie zabierze
Tych kielichów....
— Bez myśli chwytaliśmy — za co...
Pierwszego... było schwycić....
— Mnichy głowę tracą...
Słuchajcie... byście mogli widzieć jego ciało
wielki w delije
Opiszę wam.... Otyły... krwi ... deliją białą
Ubrany.... z koralowym płaszczem na ramieniu
Przy szabli.... co ja mowię.... przy wielkim płomieniu
U boku.... z szyją grubą cokolwiek i tlustą
Ktora.... dziś.... może będzie obwiązana chustą
Chociaż.... zwykle.... za zycia gołe nosił garło
Z twarzą smętną... i obu grozną... chociaz obumarłą
Pełny skier... biegających po białek przezroczach
Patrzący na was jak trup... patrzcie reszta w oczach
— Widzieliście....
— Czy za nim... takich jeszcze wielu....
Sala pełna....
— Oto są słuchajcie....
— Janie.....
— Samuelu!
— Tak... tak już się stało
drzysz liść...
— Ty sam jak martwica....
— Jdzie do tej sypialni — po ciało
Xięcia....
Tam duch
Obadwa poszli jedno drogą
Jdzcie — w sypialni nie ma już teraz nikogo....
O smętny o kochany, srodze ty oszukany
O smętny, o kochany, srodze ty oszukany