Szumska Jadwiga
Jadwiga Szumska (1894-1944), polonistka, najmłodsza siostra M. Dąbrowskiej. W 1918 r. ukończyła kurs pedagogiczny w Warszawie organizowany przez Jana Miłkowskiego. Następnie pracowała w gimnazjum w Ostrowie Łomżyńskim (od 1926: Ostrów Mazowiecka), a od 1920 r. w Białymstoku. W listopadzie 1937 r. przeniosła się do Warszawy, gdzie uczyła w Gimnazjum im. Królowej Jadwigi. Podczas wojny wykładała na tajnych kompletach. Wstąpiła do Związku Syndykalistów Polskich (pseud. Bożena), działała w Wojskowej Służbie Kobiet. Brała udział w powstaniu warszawskim. Zmarła po amputacji nogi w szpitalu powstańczym. W 1947 r. Dąbrowska wspominała siostrę w artykule O Jadwidze Szumskiej („Warszawa” nr 3, s. 5). J. Szumska była prototypem Joanny Tomyskiej w powieści M. Dąbrowskiej Przygody człowieka myślącego.
Relacje 2
Fragmenty z tym bytem 16
![[Warszawa, 4 września 1943]](/storage/fragments/1962.png)
![[Warszawa, 3 września 1943 (list)]](/storage/fragments/1961.png)
![[Warszawa, 29 kwietnia 1944] B.](/storage/fragments/2091.png)
![[Warszawa, 30 kwietnia 1944]](/storage/fragments/2093.png)