18.I.66W prawym górnym rogu dopisek ręką Wierzyńskiego: „otrzymany 31.I”.
Drogi Kaziu. – Jeżeli dowiesz się, że popełniłem samobójstwo, pożałuj. Jestem w sytuacji bez wyjścia, gdyż nie mogę podołać temu, co mam do zrobienia, a muszę zajmować się nawet takimi drobiazgami jak wysyłanie numerów do Ciebie. Musiałbym przeprowadzić śledztwo, kto zawinił, co zresztą nie dałoby rezultatu, bo zostałbym okłamany. A jeszcze monstrualniejszym przykładem jest kwestia wyboru wierszy do nagrody. Wszystko było skrzętnie przemyślane, dla ułatwienia zadania jurorom wycięte wiersze i od razu pierwsze niedopatrzenie. Pominięto cały numer z wierszami CzuchnowskiegoM. Czuchnowski, "Wśród strzaskanych pamiątek", "W złocistych rękach", "Dwie garście krzemu", "Fiołkowy trójkąt", „Wiadomości” 1965, nr 7 (985) z 14 lutego. i IwaniukaW. Iwaniuk, "Oto tu jestem jak pasterz bez trzody", "Do nieobecnej", „Wiadomości” 1965, nr 7 (985) z 14 lutego. Wyjeżdżając 13 grudnia, poleciłem wszystko wysłać. Po powrocie 3 stycznia dowiedziałem się, że Grocholski zapomniał wysłać i przypomniał sobie dopiero w dzień mego przyjazdu. Poza tym części nie wysłał, bo nie otrzymałeś ani Ty, ani Terlecki, ani Mackiewicz. Na pewno nie otrzymał Wittlin, bo na pewno by już załatwił. Słowem, trzeba całą robotę wykonać na nowo. I co ja mogę na to wszystko poradzić?
Proszę Cię, uzupełnij listę kandydatów do jury. Kogo typujesz na trzecie miejsce? Co do wierszy, przyślę Ci albo wycinki, albo komplet za cały rok, z którego wybierz, co chcesz. Ponieważ głosowanie jest tajne, i nie będzie dyskusji, wolno głosować także na wiersze jurorów. Jest to nagroda 200 dolarów, ufundowana przez Jana BadeniegoW zagajeniu do obrad jury Nagrody „Wiadomości” w marcu 1966 r. Grydzewski mówił o tej nagrodzie: „W ub.r. powstała nowa nagroda, którą zawdzięczmy Janowi Badeniemu. Nagroda ta jest także «unsolicided» [ang.: dobrowolna], a oryginalność jej polega na tym, że sam ofiarodawca wystąpił z życzeniem, aby przyznawana była poetom, i to poetom ogłaszającym się w «Wiadomościach». Ten gest lotnika pod adresem poezji potrafi szczególnie ocenić jury, w którym zasiada tylu poetów” ("Nagroda „Wiadomości” za najwybitniejszą książkę pisarza polskiego wydaną na emigracji w r. 1965. Laureatka: Zofia Romanowiczowa. Przebieg obrad jury", „Wiadomości” 1966, nr 30 [1060] z 24 lipca). Laureatem tej przyznawanej wówczas po raz pierwszy nagrody został Jan Winczakiewicz za cykl "Teraz", „Wiadomości” 1965, nr 50 (1028) z 12 grudnia.. Można głosować na cykl albo na poszczególne wiersze. Punktacja jak przy wyborze członka jury. Pierwszy wiersz trzy punkty, drugi – dwa, trzeci – jeden. Jestem ciekaw zastrzeżeń co do nagrody. Obiad przewiduję na 19 marca, gdyż na ten dzień chce przyjechać TerleckiTymon Terlecki od 1965 r. przebywał w Stanach Zjednoczonych i do 1972 r. wykładał jako full professor historię literatury i historię polskiego teatru na University of Chicago. – "Obrady jury Nagrody „Wiadomości” odbyły się 26 marca; zob. Nagroda „Wiadomości” za najwybitniejszą książkę pisarza polskiego wydaną na emigracji w r. 1965. Laureatka: Zofia Romanowiczowa. Przebieg obrad jury", „Wiadomości” 1966, nr 30 (1060) z 24 lipca oraz "Od Herberta do Herberta. Nagroda „Wiadomości” 1958–1990", oprac. i przedm. S. Kossowska, postscriptum T. Nowakowski, Londyn 1993, s. 117..
Co do Karskiej, nie tylko nie chciałbym jej uhonorować, ale chciałbym jej dokuczyć. Myślę, że może rozwiązanie, które proponujesz, będzie najlepsze. Naturalnie pominę końcowe morały.
Korekta artykułu do „Anteny” przyszła dopiero dzisiaj, po wydrukowaniu numeru. Myślę, że ją przetrzymałeś, bo była wysłana dość dawno. Korektę zrobiliśmy we własnym zakresie.
Ściskam Was serdecznie.
Jedyna pociecha w moim trudnym życiu to Tala, miła, równa, spokojna.