Wanda Hoffmanowa z d. Czerwińska (1900-1949). Po rozwodzie z mężem, dyrektorem państwowej drukarni we Lwowie, przeniosła się do Warszawy. Gdy wybuchła II wojna światowa, przedostała się do Lwowa, w 1940 wróciła do Warszawy. Po upadku powstania warszawskiego przebywała krótko w obozie przejściowym w Pruszkowie. Przedostała się na Węgry, gdzie została aresztowana przez Niemców i wywieziona do Drezna. Następnie przeniosła się do Rzymu, pracowała w PCK, a jesienią 1946 zamieszkała w Londynie, gdzie zmarła. Została sportretowana przez Antoniego Michalaka; Portret Wandy Hoffmanowej (1936) znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie.