(1921–1994), poeta. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. W czasie okupacji niemieckiej studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim i uczestniczył w działalności konspiracyjnej, od 1942 r. jako żołnierz AK. Walczył w powstaniu warszawskim, po jego upadku dostał się do niewoli, przebywał w Stalagu XI-B Fallingbostel, następnie w Blankenburgu, skąd w grudniu 1944 r. zbiegł. Ujęty przez policję niemiecką został osadzony w więzieniu w Dreźnie, a następnie w Stalagu IV-B Mühlberg. Po uwolnieniu w maju 1945 r. dotarł przez Francję do Włoch i wstąpił do 2. Korpusu Polskiego na Zachodzie, z którym w 1946 r. został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Po demobilizacji w 1947 r. zdecydował się pozostać na emigracji. Osiadł wraz z rodziną w Chicago. Początkowo pracował w stalowni, będąc jednocześnie aktywnym dziennikarzem, m.in. komentatorem w lokalnej polskiej rozgłośni radiowej. Po pewnym czasie uzyskał etat w redakcji „Dziennika Chicagoskiego”, gdzie drukował felietony i artykuły publicystyczne. Był animatorem polskiego życia kulturalnego w Chicago, organizował m.in. „żywe dzienniki literackie”, współtworzył Koło Byłych Żołnierzy AK oraz Klub Przyjaciół Warszawy, założył też Chicagowski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie.