5 maja 58.
Kochany
Mietku!
P. Kazimierz Vincenz, który bardzo zajmuje się przedpłatą, prosi mnie, żebym Ci doniósł, że godzę się na potrącenie z ich rachunków 50-ciu franków szwajcarskich, jako zwrot kosztów. Sumę tę potrąci
Vincenz z najbliższego przekazu, który wyśle Ci około 15-go maja. Poza tym prosi on, żebyś potwierdził mu to listownie. Potrzeba mu tych zaświadczeń dla komisji rewizyjnej ich
SPK. A więc na wszystko się zgadzam i proszę Cię, napisz do niego.
P. Vincenz proponuje również, aby wciągnąć na listę przedpłacicieli
Jerzego Stempowskiego, z tym, że nie opłaci on przedpłaty, bo jest w bardzo ciężkiej sytuacji finansowej. Książkę będzie można przesłać z zakupionych przez hurtowych fundatorów. Prosiłem
Vin[cenza], żeby wpisał
Stempowskiego i powiedziałem, że załatwię to z Tobą. A więc załatwiam.
P. Krygier z
Australii pisze mi, że 31 maja to dla
Nowej Zelandii i
Australii niedaleka data i proponuje przedłużenie przedpłaty dla tych krajów. Nie ma nieszczęścia, niech przysyłają, póki mogą, byle przysyłali. W wykazie przysłanym mi przez
Instytut figuruje: Maria Kisterowa, ma być
Hanna Kisterowa. Popraw to z łaski swojej.
Dziękuję Ci za wszystko serdecznie. Pozdrów
Bormana i podziękuj mu także. Ściskam Cię mocno.
Kazimierz[1]Obok podpisu rysunek serca przebitego strzałą.